ПАЖАВАЦЬ, две. — изжевать, попортить. Пажаваў мне бычок штаны (Оўсішча, Сен. р.). ПАЖАНЩЬ, дзс. — поженить, соединить. Пажані кажух са сьвітаю (Вішняк, Лёз. р.). ПАЖЫВА, ж.— питание. Здабыць пажыву надабе (Пожынкі, Сен. р.). ПАЖЫВЩЦА, дзс —попользоваться. Трэба каля яго пажывіцца (Іванск, Чаш. р.). ПАЖЫЛКА, ж.— нитка, на которую наматывается «н!т» (гл.). Пажылку трэба крэпкую ссучыць (Сукрэмна, Сен. р.). ПАЖЫЛІНА, ж.—жердочка в амбаре, на которую вешают белье. Нясі ты, сынок, гэты пяхцель у клець i павесь у вуглу на пажыліну (Глебаўск, Сен. р.). ПАЖЫЛЬЛЕ, зб. — жердочки, которыми прижимают солому к решетинам. Пажыльля на крышу прывёс (Бяскатава, Гар. р.). ПАЖЫТНІК, у, м.— василистник. Thalictrum angustitolium Lacq. ПаЖытнік яшчо ні цьвіцеў (Мазалава, К уз. p.). ПАЗАДКІ, ПАЗАДЗЬЗЕ, н. — худшее, легкое зерно, которое остается сзади во время веяния хлеба ручным способом. Каню далі пазадзьдзе (Павульле, Чаш. р,). Пазадкі каням пакінь (Унава, Лёз. р.). ПАЗАЙЗДРОСЫДІЦБ, д з с.— позавидовать. Наш сасед пазайздросьціў нам, во i вышла так (Якшы, Беш. р.). ПАЗАЛБТАШНІ — позапрошлогодний. Позалеташні год — ураджайны (Іванск, Чаш. р.). ПАЗАЛКІ, ж.— грязный щелок после мойки белья. У пазалках памый (Матушова, Лёз. р.). ПАЗАМЫКАЦЬ, дзс. — замкнуть. Усе хаты пазамыкалі (І'ванск, Чаш. р.). ПАЗАЎГОЛЬЛЮ — за углами. Я часта віджу як ён стаіць пазаўгольлю (Селядцова, Беш. р.). ПАЗАЎЧОРА— позавчера. Пазаўчора ета было (Застарыньне, Віц. р.). ПАЗАЧЫНЯЦЬ, дзс.— нозатворять. Пазачыняй бяжы yci дзьверы ў таку (Раманаўка, Сен. р.). ПАЗБРАДЗЩЬ, две. — чужое потрогать, стянуть, ё н - т к і любіць пазорадзіць (Навікі, Віц. p.). ПАЗВАЦЬ, дзс.— позвать. Чорт i з вамі, пайду я пазаву (Яноўшчына, Беш. р.). ПАЗДАРАВЕЦЬ, дзс. — выздоровець Яна ўжо паздаравела (Яноўшчына, Беш. р.). ПАЗБМ, у, м.— суперфосфат. Пазему з капіраціву прывёз (Барсукі, Аз. р.). ПАЗЕМКА, ж. — земляника. Паземкі пасьпелі (Навікі, Чаш.р.). ПАЗІРАЦЬ, дзс. — смотреть. Люблю пазіраць на дзявіцу (Бараўляны, Куз. р.). ПАЗЛАШЧОНЫ — позолоченный. Купіў міленькі цялегу з пазлашчонаю дугой (Суіфэмна, Сен. р.). ПАЗНАЦЬ, дзс.— узнать. Хоць авечка дурная але ваўка пазнае (Вярхоу'е, Беш. р.). ПАЗНОГАЦЬ, я, м. — ноготь. У людзей белыя пазнохці (Марцінкава, К уз. р.). ПАЗОР, у, м. — вид, наружность. Пазор у яго дужа плахей — худы (Вярхоў'ё, К уз, р.). ПАЗУХА, ж. — кроме общего значения— ниша в печке. Гаршок пастанавілі ў пазаху (Варашылы, Куз. р.). ПАЗЫКА, ж.—долг. Цімох аддаў пазыку (Дзямідавічьі, Чаш. р