П А Д Н А Ў Л Я Ц Ь, ў. — обновлять. Паднаўляюць нашу царкву (Клінкі, Cip. p.). ПАДНЕСЫДІ, дзс. — поднести. Паднёс дулю пад насулю (Сянно, Сен. p.). ПАДНЁМ, a, y, м. — чересседельник. Падвяжы там паднём (Вяжышча, Беш. p.). ПАДНОЖ КІ, аў, ж —полотно, материя, постилаемая под ноги венчающихся. Багатая баярка— глядзі, якія падношкі сыделіць дарагія (Жукава, Лёз. р.). ПАДНОЖНІК, а, м.— половик. Засьцялі падножнік у парогу (Бешанкавічы, Беш. р.). ПАДНЯБЕНЬНЕ, н. — 1) нёбо. У міне баліць паднябеньня (Бікложа, Беш. р.); 2) свод в кухонной печи. Вывалілася паднябеньнне ў печы (Сянно, Сен. р). П А ДНЯЦЦА, дзс.— кроме общего значения—установиться. Паднялася даражыня на бульбу (Глебаўск, Сен. р.). ПАДОЙНІК, а, м.— подойник. Машка прынесла падойнік малака (Янавічы, Сур. р.). ПАДОЛ, у, м.— 1) подол. Дзяўчына падняла падол (Пачаевічы, Чаш. р.); 2) спуск к реке, где моют белье. На падале лайно забылася (Узнор, Гар. р,). ПАДОНЬНЕ, «.— подонки, остатки. Даёш сунок тоя падоньня! (Лапатнікі, Беш. р.). ПА ДОС А К, а, ж. — железная полоска под осью. Купілі падоскі i падлажылі пад вось (Сьвяча, Беш. р.). ПАДПАЛ, у, м.— поджог. Гэта Янка падпал зрабіў (Пустынкі, Сен. р.). ПАДПАЛАЦЕННАЯ КАЛОДА— вал в ткацком станке на который навивается полотно. Падпаценную калоду нада новыю (Вышадкі, Меж. р.). ПАДПАЛЩЬ, дзс. — поджечь. Нада падпаліць груды (Пустынкі, Сен. р.). ПАДПАСАК, а, м.— подпасок, пастушок. Скаціну ўжо выгнаў патпасак (Лябёды, Куз. р.). ПАДПАСКА, ж- пояс, опояска. Ідзе мая патпаска— патперазацца хачу (Воласава, Віц. р.). ПАДПАХА, ж. — подмышка. Вазьмі трошку поту з падпахі i абатры, каб ніхто ні зглазіў (Купіна, Віц. p."). ПАДПЕРЦІСЯ, дзс. — подпереться. Стаіць Грыгор паміж rop, палкаю падпёршыся, шапкою пакрыўшыся (грыб) ( А л е к с і н і ч ы, Сен. p.). ПАДПЕЧАК, а,*., ПАДПЕЧЧА, н. — пустое пространство под русской печью, куда зимой загоняют кур. Загані курей у падпечак (Сухарукава, Аз. р.). Дастань яйцо з падпечча (Русінава, Сен. р.). ПАДПІРАЗКА,»с.— пояс из какой нибудь материи. Зьдзелай яму якую небудзь патпіразку (Рыбчына, Cip. р.). ПАДПІРАЗАЦЦА, дзс. — подпоясаться. Табе трэба патпіразацца (Рэчана, Куз. р.). ПАДПОР, у, и*.— прилив, напор весенней воды. Два дні быў сільны патпор у нашай рэчкі (Палогі, Віц. p.). ПАДПРАЖНАЯ КАЛОДА— вал в ткацком станке, на который навита «аснова» (гл. Павярні падпражную калоду! (Вышадкі, Меж. р,). ПАДПРУГА, ас.-подпруга, подорюшник. Патцяні патпругу (Лагавая, Аз. р.). ПАДРАБЛЯЦЬ, дзс. — подделывать. У горадзе часта падраб
Дадатковыя словы
брюшник
5 👁