НАЎЛЕЧКА, ж. — наволочка. Надзень на падушку наўлечку (Якшы, Беш. р.). НАЎМЕЦІ—на примете, в виду. У меня маецца наўмеці добры канёк (Ст. Беліца, Сен. р.). НАЎМ Ы СЬЛЯ— нарочно. Яна ей казала наумысьлі (Сяркуці, Сен. р.). НАЎПРОЦІ—напротив. Як мы былі у Масееве на йгрышчы, дык Паўла сідзеў як раз наўпроці мяне (Макеенкі, Аз. р.). НАЎРАД—навряд. Наўрат ці удасца яму ў Віцемску (Лужасна, Куз. р.). Н АЎРЭЦЦА, дзс. — наткнуться, нарваться. Наўрэўся на свайго (Рыбчына, Cip. р.). НАЎСКАПЫ ТА—навскачь. Я ехаў на кані наўскапыта (Оўсішча, Сен. р.). Н А Ў СК А С А — наискось. Наўскаса пашла дарога ад сяла (Пятніцкая, Беш. р.). НАЎСКАЧКА, НАЎСКАЧОК—навскачь, галопом. Конь як пабег наўскачка, дык я аб землю! (Казлоўка, Сен. р.). Начлежнікі паехалі наўскачок (Хацімшчына, Куз. p.). НАЎСЫДЯЖ — вдоль, в длину. Наўсьцяж Лужасьнянкі пабягім (Лужасна, Куз. p.). Н А Ў Ц Ё К!, НАЎЦЯКАЧА — наутек, бежать. Мы за сабакам, а заіц наўцёкі (М а к а р а в а, Віц. р.). Хлопцы наўцякача з дзярэўні (Іванск, Чаш. р.). НАЎЧАНЫ —наученный. Наўчаны сабака ні палезіць (Лужасна, Куз. р.). НАЎЧЫ ЦІСЯ, дзс.—научиться. Гусілік паслухаці i песенак наўчыцісі (Яноўшчына, Беш. p.). НАХАБНЫ — нахальный. Етакага нахабнага чала века я i ні відзіў (Лужасна, Куз. р.). НАХІЛ, у, м — уклон. Вада i пабегла па нахілу (Бешанкавічы, Беш. р.). НАХІЛІЦЦА, дзс.—наклониться. Нахілісь да мяне я замоўлю пуд (Навасёлкі, Сен. р.). НАХІЛІЦЬ, дзс. — наклонить. Нахілі галаву, а я пальлю (Мішкава, Куз. р.). НАХІСТАЦЬ, дзс.— наполнить. Каб нахістаць гэты гарлач вінцом—не устаў бы (П у ш к а р ы, Сен. р.). НАХОДЗІЦЬ, дзс.— находить. Гэта з Дзьвіны сюды находзіць (Альшанікі, Беш. р). НАХРАПАМ, Н А Х Р А П Н А — нахрапом, насильно, нахально. Ён адняў нахрапам (Л у б ' е в а, Аз. р.). Нахрапна лезіць (Выгары, Куз. р.). НАЩ НА, ж. — ботва. Націна бальшая, а бульба — як гарох (Спасская, Cip. р.). НАЦУМБІРЫЦЦА, дзс. — наесться до отвала. Во, мой конь нацумбіраўся сена! (Л о ў ж а, Cip. р.). НАЦЬ, вкл.—обращение. Наць, Паланея, дай мне есьці (Запрудзьдзе, Сен. р.). НАЦЯГАЦЬ, дзс. — натаскать. На што пакульля сюды нацягалі? (Лужасна, Куз. р.). НАЦЯНЬК! — напрямик. Нацянькі куды бліжэй, чым па бальшаку (Падданы, Сен. р.). Н А Ч А Т А К, у, ж — начало. Якей начатак, такей i канец (Мішкава, Куз. р.). НАЧЭПЛІВАЦЬ, дзс, — нацепливать. Начэпліваіць на сябе ўсякую дрэнь (Лужасна, Куз. р
7 👁