Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

выкінь (Дуброва, Беш. p.); 2) кунырь. Anthriscus sylvestris Hoffm. Маркоўнік болыны расьцець, чым ета (Сураж, Gyp. p). МАРКОЦІЦЦА, дзс.— грустить, скучать, ён дужа маркоціцца (Лук'янова, Сен. p.). M АРМ АТАЦЬ, дзс.—бормотать. Не мармачы сабе пад нос (Ceлядцова, Беш. p.). МАРМЫЛЬ, я, м. — угрюмый. Ходзіць надуўшьгсь мармылём (Глёбаўск, Сен. p.). МАРНА— напрасно. Ня едзіць на лекі, дык пагібнець марна (Гарнакі, Сен. p.). Не траць марне часу (Латыгаль, Сен p.). МАРНАЗАЦЦА, Эзс.--мучиться. Досіць марнавацца над етым— ідзі вячэрыць (Бешанкавічы, Беш. p.). МАРНАВАЦЬ, дзс. — мучить, губить. Не марнуй ты сябе етым дубавецьцем (Шаркі, Куз. p.). МАРНЕЦЬ, дзс.—хиреть Дзяўчына на вачах марнеіць (Кузьміно, Сен. p.). МАРУДА, аг.— медлитель. Етат чалавек—бальшая маруда (Лужасна, Куз. p.). МАРУДЛІВЫ — медлительный. Ён дужа марудлівы (Луб'ева, Аз. p.). МАРУДНА— 1) медленно, кропотливо. Гэта работа ідзець дужа марудна (Прыстоі, Чаш. р.); 2) скучно. Як мне марудненька! (Веляшковічы, Лез. р.). МАРУДНЫ— медленный, скучный. Марудны сягодня дзень (Гарывецк, Сен. р.). МАРУДНАСЬЦЬ, г«£?.—медленность, скука. У нашай рабоце адна маруднасьць (Л у ж ас на, Куз. р.). . МАРУДЗЩЬ, дзс. — медлить. Марудзіць яму можна—працаваць ёсьць каму (Косы, Біц. р.). МАРЫ, ж.— приставные стенки телеги из палок или тонких жердей, приставляемые к телеге во время возки сена, снопов. Трэба адсеч жордкі на мары (Ваяводкі, Віц. р.). Запрагай каня ў мары (Гунчанкі, Сур. р.). МАРЫНАРКА, ж. — пиджак. Адзень ты сваю марынарку (Дубнікі, Сен. р.). МАРЦОВЫ — мартовский. На марцовую пагоду ні пакладайся (Лужасна, Куз. р.). МАРШАЛКА, ж. — старшая шаферица. Добрую ты ўзяла маршалку (Вейна, Сен. р.). МАСКАЛЬ, я, ж —великорусе. Маскаль можыць усё зьдзелаць (Навікі, Віц. р.). У тым баку маскалі дужа харошыі жывуць (Сураж, Сур. р.). МАСБЛІНОЎКА, ж. — ситцевый цветной платок. Нясі масьліноўку ў скрыню (Ьяжышча, Беш. р.). М АСТАК, а, м. — специалист, мастер. Ты мастак да етага дзела (Баравыя, Куз. р.). МАСЬНІЧЫНА, ж.—половица, доска в полу. Калі ня п'ян, дык прайдзі па аднэй масьнічыні (Сухарукава, Аз. р.). Па масьнічанке ішла— масьнічанка гнецца (Сукрэмна, Сен. р.). МАСЬЦЩЬ, дзс. — настилать пол. Хату скора масьціць будуць (Стаішча, Чаш. р.). МАСЯНДЗОВЫ— медный. Наш самавар масяндзовы (Навумаўка, Беш. р.). МАТАВІЛА, н.—мотовило для наматывания ниток в сушку. Матай ніткі на матавіла (Спасская, Cip. р.). МАТАЛЫГА, ж.— голень. Яке i даўгеі маталыгі ў Пракопа! (Aciнаўка, Беш. p