зь ім сустрэліся ля току (Машчоны, Сен. p.). ЛЯБЁДАЧКА, ж.— 1) лебедка. І лябёдачкі плавалі па рацэ (Лужасна, Куз. p.); 2) невеста. Лябёдачка выглядывала дужа красіва (Вяжышча, Беш. p.). ЛЯВОНІХА, ж. — танец. Maрылька хадзіла лявоніху з Зьмітраком (Санікі, Беш. p.). ЛЯГЧАЦЬ, дзс.— кастрировать. Мне трэба лягчаць свайго кнораза (Семянцова, Беш. p.). ЛЯГЧЭЙ—легче. Мне тама было лягчэй жыць (M а ш ч о н ы, Сен. p.). ЛЯГЧЭЦЬ, ў. — становиться легче. Мне лягчэе троху (Лужасна, Куэ. p.). ЛЯДА, н.— распаханное место из под леса. На лядах добры ячмень (Навікі, Віц. р.). ЛЯДАІК, у, м%, ЛЯДАЙКА, ЛЯДАШ КА, ж. — тошнота. Лідаік пасьля капусты ўзяў (Латыгаль, Сен. р.). Абы зьела бліноў з маслам— зьдзелаецца лядайка i пацячэць сьлюня вяроўкай (Глебаўск, Сен. р.). Сёньні ў мяне лядашкаў (Лясьнікі, Сен. p.). ЛЯДАЎКА, ж. — яровая пшеница. Triticum vulgare Vili. Лядаўка ўдалась сёліта (Горкі, Аз. p.). ЛЯДАШ ЧЫ — плохой, негодный. Дужа лядашчы твой конь (Бешанкавічы, Беш. p.). ЛЯДОЎНЯ, ж.—ледник. У нашага суседа ёсьць лядоўня (Каўлякі, Беш. p.). ЛЯЖАК, а, м. — 1) вид прялки. На новым ляжаку дужа добра прасьці ( М і к а л а ё в а, Куз. р.); 2) улей. У садзі стаіць ляжак з новым роем (Зямковічы, Сен. р.). ЛЯЖАНКА, ж.—печка. Міхась ляжыць на ляжанцы (Л а з у к i, Чаш. р.). ЛЯЖАЧЫ — лежачий. Сьпіць, што ляжачы камень (Лужасна, Куз. р.). ЛЯЖЭЙКА, ж. — жердочка в телеге. Ляжэйкі зусім зламаліся (Вейна, Сен. р.). ЛЯЗО, «.—лезвие. Нада зьнесь тапор у кузьню, лязо пачыніць (Косы, Віц. р.). ЛЯКАЦЦА, дзс.— пугаться. Мой Панаска ўсё лякаіцца (Жалудова, Лёз. р.). ЛЯКСА, ж. — понос. Diarrhea. Лякса ў яго каторую нядзелю (Янавічы, Сур. р.). ЛЯЛЬКА, ЛЯЛЯ, ж. — кукла. Тата, купі мне ляльку (Бешанкавічы, Беш. р.). Ня плач, на лялюі (Глебаўск, Сен. р.). ЛЯМЕГІ, аў, ў. — фронтон. У лямегах зьвіў верабей гняздо (Веляшковічы, Лёз. р.). Л Я М Е Ц, у, м. — 1) вой лок. Воўна дрэнная, дык на лямец пойдзець (Сукрэмна, Сен. р.)', 2) вид хомута. Запрог у лямец, бо хамут парваўся (Веляшковівы, Лёз. р.). ЛЯМЕШ, а, м, —сошник. Трэба у саху новы лямеш зрабіць (Бешанкавічы, Беш. р.). ЛЯМКА, ж. — лямка, бечева, которой тянут судно вверх по течению люди или лошади. Лайбы ў тару часта цягнуцца лямкай (Маркаўшчына, Віц. p.). ЛЯМПА, ж. — лампа. Лямпа доўгагарыць(Вішкавічы,Чаш. р.). ЛЯНУХА, ЛЯНУШКА, ж. — 1) выступ, приступка кухонной печи. На лянухі цёпла спаць (Доўгае, Беш. р.). Добра пагрэць на лянушкі старыя косьці (Сухарукава, Аз. р.); 2) ленивые щи. Лянуху варуць з капуснага качана й бульбы, запраўляюць малаком (Альшанікі, Беш. р
12 👁