Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
KOHCKAE Ш ЧАЎЕ-дикій щавель. Rumex obtusifolius L. i інш. Конскае шчаўе расыдець во (Шаркі, Куз. p.). КОНЧЫ— обязательно. Кончы яму нада к сірадзе ды й усё! Кончы шаўковае плацьця нада купляць (Рыбчына Cip. p.). КОРАБ, у, м.— 1) большая соломенная или деревянная корзина кувшином. Насьіпаў кораб збожжа (Падрэзы, Чаш. р.); 2) глубокая телега. Нада ужо кораб ладзіць (Касачы, Лёз. р.). КОРАК, а, м, — каблук. Як гэта у такіх чаравіках хадзіць, гэткія вялікія коркі (Забор'е, Сен. p.). КОРЖЫК, a, м. — п р я н и к. Якія вашы коржыкі смашныя! (Заазер'е, Сен. p). КОПАНЬ, ж. — вырытый прудок. У копані папалашчы (Барсук!, Аз. p.). КОПТАР, у, м.— излишек выше краёв. 3 коптарам насыпаў мех (Лужасна, Куз. р.). КОРПУСНЫ—с крупным туловищем. Зьмітры корпусны хлопец (Сялец, Чаш. р.). К О РХ, у, м. — мера длины в один вершок. Ухаце на корх пылу нарасло (Вішкавічьі, Чаш. р.). КОРЧ, а, м, — пень. У дарогі стаіць корч (Храпавічы, Куз. р.). КОСЫДЬ, ж. — кость. Многа касьцей у рыбе ( П у ж а л а в а, Аз. р.). К О С Я, i, ў.—ласкательное слово — конь. Наш кося напіўся (Лапы, Беш. р.). К О Ў Д Р А, ж. — одеяло. Пакрыйся маёй коўдрай (ісачкава, Аз. p.J. КОУЗАНКА, ж, — природный каток, лед где катаются. Пабег на коўзанку (Доўгае, Беш. р.). Пар. каўзель. КОЎЗАЦЦА, 0ав.— кататься на льду, на коньках. Досыць табе коўзаіша! (Доўжа, Куз. р.). КОЎКА, ж. — колотушка для разбивания комьев на ниве. Вазьмі аберуч коўку (Сухарукава, A i. р.)ў КОЎШ, а, м.—ковш, кружка. Моўша п'ець з коуша, а Янкель прама са шклянкі ( К а с а ч ы, Лёз. р.) КОХЛІК, у, м.— коклюш. Tussis convulsiva або Pertusis. Дзяўчынку маю забіваіць кохлік (Асінаўка, Беш. p.). К О ХТА, ж. — кофта, блуза. Нада ўзяць сабе на кохту, бо гэтая падралася (Асінаўка, Беш. р.\ КОЧ, у, м. — пята в яйце. Дзяржы коч— буду біць (Заазер'е, Сен. р.). К О Ш Ы К, а, м. — корзинка. Наплялі шмат кошыкаў (Пачаевічы, Чаш. р.). КПІЦЦА, КПІЦБ, Ьзс.ш— подсмеиваться, высмеивать. Ён заўсёды нада мной кпіць(Вейна,Сен.р.). Што ты кпішся нада мной? (Ліпна, Сен. р.). Ня кпі каля яго (Сяркуці, Сен. р.). КРАВЕЦ, а, м. — портной. Кравец пашоў к суседу шыць (Стаішча, Чаш. р.). К Р А Ё В Ы — принадлежащий местному краю, областной. I краёвы скот быў на выстаўцы (Лужасна, Куз. р.). КРАДЗЕЖ, у, м. — воровство. Пашоў такі крадзеж! (Навікі, Віц. р.). У весцы зрабілася крадзежа (Дзямідавічы, Чаш. p.). КРАЙ, ю, м.—\) область. У нашым краі мядзьвядзёў ужо нямаш (Каверзіна, Меж. p.); 2) берег, край. 3 таго краю глянь (Лужасна, Куз. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заазере, заборе, пець, чаўе-дйкій
27 👁
 ◀  / 394  ▶