Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
КЛЯПАЦЬ, dac.-отбивать косу. Касцы пачалі кляпаць косы (Оўсішча, Сен. p.). КЛЯПЕНЬ, я, м.— палка с веревкой для витья «клиб» (гл.). Вазьмі кляпень ды екарэй круці клібы (Косы, Віц» p.). КЛЯПІШ, а, м. — палка для стягивания веревки верчением. Вазьмі кляпіш да зацісьні яму лыч— тады ён ня будзіць пішчаць (Баравыя, Куз. р.). КЛЯСЦЫ, оў, м. — блоки для подвешивания «нітоў». Пагадзі, мама, яшчэ клясцы прынясу (Макеенкі, Аз. р.). КЛЯСЫДІ, дзе. — проклинать. Мар'я умеіць дужа клясьці (Пустынкі. Сен. р.). КЛЯЎЗА, ж. — поклеп, сплетня. Пра яе ходзяць усялякія кляўзьі (Асінаўка, Сен. p.). КЛЯЎШ ЫЦЬ, дао. — бить. Ня кляўшы ты яго (Семянцова, Беш. р.). „ КЛЯЦЬБЁНЫ, зб.—побранка с проклятиями. Гэта ў нас такія кляцьбёны (Купіна, Віц. р.). Пар. клядбоны. КМЕН, у, м.—-тмин. Carum Carvi L. Пранук касіў, а Зоська выбірала кмен (Вядрэнь, Чаш. р.). КНІГАЎКА, ж. — пиголица. Vanellus cristatus Meyer. Ужо прыляцелі к н i г а у к i (Каверзіна, Меж. р.). Лётае кнігаўка над балотам (Сукрэмна, Сен. р.). КНОРАЗ, КНЫР, а, ли — кабай самец. У Пятрака учора здох кнораз(Ульлянавічы,Сен.р.). Пар. акнораз. Кныр злы сёньні (Заронава, Куз. р.). КНОТ, у, м.—фитиль. Купі у лампу кнот (Пустынкі, Сен. р.). КНЯПНЯ, ж.— невеста, взрослая девушка. Сваты абрыдлі: у нас дзьве княгіні (Доўжа, Куз. р.). Зайдзем у царкву кінягіньню палідзець (Рыбчына, Cip. р.). У Аўдакіма дачка даўно ужо канягіня (Любічы, Беш. р.). КОЖАН, кожын, кожныкаждый. Брахацца, тожа ні набрэшашся кожан раз (Пяцігарск, Беш. р.). Кожын дзень п'ян (Яноўшчына, Беш. р.). Кожны дзень устаюў рана (Пустыр, Cip. р.). КОЙКА, ж.—койка, кровать. На койке ляжыць хворы (Жалудова, Лёз. р.). КОКА, н. (детское слово) — яйцо. Не дала ечка— здохні ў цябе авечка— не дала кока вырві табе вока (Асінаўка, Выс. р). КОЛА, и. — 1) колесо. Купі новае кола у калёсы (Мікалаёва, Куз. р.); 2) круг. Заяц даў кола (Пятніцкая, Беш. р.). КОЛЕР, у,.«.--цвет. У ёй кубавы колер паліто (Пушкары, Сен. р.). КОЛІК, а, м. — кол. Забі колік, а то ізгарода заваліцца (Шарыпіна, Беш. р.). КОЛКА—колюче. На ніве дужа колка (Пустынкі, Сен. р.). КОЛЬКА, ж.—колика. Колькі мяне хвацілі (Лужасна, Куз. р.). КОМЗА, ж.— нечистоплотная женщина. Грязная баба Марына, яна настаяшчая комза (Баравыя, Куз. р). КОМІН, у, м — дымовая труба. Ці еакладапа ты комін? (Пустыр, Cjp. р.). КОНАЎКА, ж. — 1) кружка. Дайце конаўку напіцца (Чарніца, Лёз. р.); 2) кадочка для масла. У яго на калёсах стаяла поўная конаўка масла (Баравыя, Куз р.). КОНІК а, ли — кузнечик. Locusta viridissima L. i інш. Кошка злавіў на пожні Лужасна, Куз. р.). КОННА — верхом. Паеду конна, ня буду запрагаць (Бешанкавічы, Беш. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

маря, пян
12 👁
 ◀  / 394  ▶