сок. ПрынясІ казёл дровы рэзаць (Спасская, Cip. р.); 3) кузнечик, Locusta viridissima L. j інш. Я ўлавіў у траве казла (Спасская, Cip. р.). KA3I, вкл.—зов коз. Казі, каsi, казі, козачкі маі (Веляшковічы, Лёз. p.). КАЗКА, ж.—сказка. Раскажы нам казку (Лужасна, Куз. p.). КАЗЛЫДРАДЬ—тошнить. Ён цэлую ноч—казлы драў (Зямковічы, Сен. p.). КАЗУЛЬКА, КАЗЮЛЬКА, ж.— маленькая скамейка. Дзіця сядзіць на казулыды(Малекі,Сур.р.). Казюлька зламалася i мне сядзеиь не на чым (Косы, Віц. p.). КАЗУТКА, ж.—дрожки. У казутку запрёг каня (Гарадок, Гар. p.). КАЗЫР, a, м. — карниз. Сярнічкі на казыры ляжаць (Доўгае, Беш. p.). КАЗЫРКА, ж. — картуз. Kyпіў мальчыку казырку (Ульлянавічы, Сен. p.). КАЗЮЛЬКІ, ж.— подставки из бревна с ножками под постельный настил. Зьдзелай казюлькі, а то спаць будзе не на чым (Ходцы, Сен. р.). КАЗЯЛОК, у, ли. — 1) козлобородник. Tragopogon pratensis L. Казялок тут ні расьцець (Веляшковічы, Лёз. р.); 2) козляк. Boletus bovinus L. У лесі многа казялкоў (Касачы, Лёз. р.). КАЗЯЎКА, ж. — насекомое. Кузяўка укусіла за руку (Забалотнікі, Куз. р.). Дуля пакрыл ась казяўкамі (3 я м к о в i ч ы, Сен. р.). КАДЗЬ, ж.—кадка, бочка. На капусту купілі кадзь (Ісачкава, Аз. р.). КАКАЛУГА, ж. — черемуха. Prunus Padus L. Пойдзем какалугу ламаць (Касачы, Лёз р.). Пар. калакалуша. КАКОРЫНА, ж. — лепешка. Мамка напякла какорын (Янавічы, Сур.ўр.). КАКОУКА, ж. — поперечная палочка на ручке лопаты. У старыну рыдзелі былі з какоўкай (Мікалаёва, Куз. p.). КАКОШНІК, у,м.—белокрыльник. Calla palustris L. Сьвіньні любяць какошнік (Вішкавічы, Чаш. p.). КАЛАВУРЫЦЬ, дзс. — караулить. Наняўся сад калавурыць (Бешанкавічы, Беш. р.). КАЛАКАЛУША, а».— черемуха. Prunus Padus L. Калакалушы вельмі нясмачны (3 а р о н а в а, Куз. р.). Пар. какалуга. КАЛАМАЖКА, ж.—легкая тележка. Ён паехаў у каламашцы (Мікалаёва, Куз. р.). КАЛАНІЦА, ж. — коломазь. Жара, што каланіца цякець з каткоў (Цясьляціна, Cip. p. КАЛАСАВАЦЦА, дзс.— колоситься. Ваша пшаніца каласуецца (Селядцова, Беш. р.). КАЛАСАВІНЫ, ж. — вымолоченные колосья, мякина. Корміць скаціну аднымі каласавінамі(Копцевічы, Чаш. p.). КАЛАСЬНІК, у, м. — жердь в овине, на которую ставятся снопы для сушки. Трэба заўтра уссадзщь на каласьнікі жыта (Каверзіна, Меж. р.). КАЛАТНЯ, КАЛАТОУКА,ж.— ссора, брань. У нас ідзе толькі калатня між сабой (Мянюцева, Сен. р.). Укінула калатоўку ў хату (Доўгае, Беш. p.). КАЛАТОЎКА, ж.— 1) деревянная палка с сучками для расколачивания, толчения картофеля. У лесе жывём, а калатоўкі няма (Чарніца, Лёз. р.); 2) мелколе