да маўчаў, а потым — злуецца (Сукрэмна, Сен. р.). Цэлы дзень жонка злуіць ( Ж а б я н ь ц я і, Сур. р.). ЗЛАВЩЬ, дзс. — поймать. Ён злавіў птушку ( А л ь г о в а, Віц. р). ЗЛАЖЫЦЬ, дзс.— 1) скласть. Злажы сена ў копы ( Г а р а н i, Куз. р.); 2) кастрировать. Нада злажьщь парсючка (Г а р а н i, Куз. р.). ЗЛАМАЦЦА, дзс. — сломиться. Біцук зламаўся ў цапе (Зямковічы, Сен. р.). ЗЛАМАЦЬ, дзс. — сломить. Сёньня зламаў сабе зуб (Косы, Biu. р.). ЗЛАЧЫНСТВА, «.-ў-злодеяние. Во дажылі: забойствы ды злачынствы (Макарава, Віц. р.). ЗЛАШ ЧА—особенно, тем более. А злашча багатым добра (Доўгае, Беш. р.). ЗЛОДЗЕЙ, я, а, м.— вор. Зладзеі забраліся ў клець (Ісачкава, Аз. р.). Злодзега не злавілі (Машчоны, Сен. р.). За злодзіямі жыцьця ня стала (Машчоны, Сен. р.). ЗЛОМАК, а, м. — никчемник. А сам зломак, ці што? (Рыбчына, Cip. р.). ЗЛОСНЫ — сердитый, злой. У наших Макеенках із мужыкоў Сьцяпан самы злосны (Макеенкі, Аз. р.). ЗЛОСБНІК, а, м.—враг. Ніхай маім злосьнікам тое, што яны мне зычуць (Рыбчына, Cip. р.). ЗЛОСЬЦЬ, ж. — злоба, гнев. Злосьці поўны косьці (Сянно, Сен. р.). ЗЛОТЫ, а, ж,—пятиалтынный. Атваж на злоты партнэе хварбы (Путрына, Беш. р.). Пар. залатоўка. i ЗЛУБЯНЕЦЬ, дзс.— одеревя; неть. Злубянелі мае катанкі (Навасёлкі, Сен. р.). ЗЛУПЩЬ, дзс. — содрать, слупить. Злупіў скуру (Пятніцкая, Беш. р.). ЗЛУЧЫЦЬ, дзс. — соединить. Трэба злучыць хужэйшае жыта з лепшым (Машчоны, Сен. р.). ЗЛЫДНІ, яў, м.— бедность, недостатки. У маёй гаспадарцы усё злыдні (Кулі, Куз. р.). ЗЛЫДНЫ—скупой. У злыднага хуць сухі хлеб ежка, за то грошай дзешка(Вядрэнь,Чаш. р.). ЗЛЫДЗЕНЬ, я, м. — лиходей. 3 злыднямі не хачу мець дзела (Копцевічы, Чаш. р.). ЗМАЛКУ,ЗМАЛЯ—с малолетства. Змалку пашоў ганяць у поле (Засьценкі, Выс. р) Ён такі змаля (Канавалава, Куз. р.). ЗМАРДАВАЦЦА дзс. — измучиться. Змардаваўсяі пашоў дамоў (Залесьсе, Чаш. р.). ЗМАРК0ЦІЦЦА, дзс. — соскучиться. Змаркоціўся па мне, сынок (Рыбчына, Cip. р. ЗМАРНЕЦЬ, дзс.—истощиться. Чаго ты, Настулька, змарнела— ці твая галоўка забалела (Сукрэмна, Сен. р). ЗМАТЧЫЦЦА, дзс.—затеряться, потеряться. Вот жа i зматчыўся мой нож (Правы, Сен. р.). Усе ягняты зматчуцца (Доўгае, Беш. р.). ЗМАТЧЫЦЬ, дзс.— истратить. Я зматчыла грошы (Мамойка, Беш. р.). ЗМОВА, ж.— 1) условие, договор. Змова ў мяне на хату пад школу ёсьць (Асташова, Чаш. р.); 2) сговор, заговор. Тутака бяз змовы не обышлося (Лужасна, Куз. р
1 👁