ЖУРБА, ж.— грусть, печаль. Журба мяне апанавала (Сянно, Сен. р.). ЖУРЭНЬКА, ж.— жидкая уха. Я ела журэньку ( В я ж ы ш ч а, Беш. р.). ЖУРЫХА, ж.—жидкий овеянный кисель. У пост толькі i варуць журыху (Л я т о ў ш ч ы н а, Куз. р.). Пар. жур. ЖУРЫЦЦА, дзс. — грустить, печалиться. Чаго ты журыцца пачаў? (Сянно, Сен. р.). ЖУРЛІВЫ — бранчливый. Ці журлівая твая сьвякроў? (Сянно, Сен. р.). ЖУРЫ, оў, м.— дух. Каб з цябе журы вышлі! (Сукрэмна, Сен. р.). ЖУЧОК, а, л.—-кроме общего значения — пряжка для волос. Бяры свой жучок (Берашоўцы, Беш. р.). ЖУЧЫЦЬ, дзс.— бранить. Вунацька матка яго жучыць (Мазалава, Куз.. р.). ЖЫВА,—живо, быстро. Бяжы жыва (Госьміра, Сен. р.) ЖЫВАКОСТ, у, м.—окопник. Symphytum officinale L. Жывакост расьце ў гародзе (Утрылава, Сен. р.). ЖЫВАСІЛЫІЮ—1) нахально. Жывасільлю ўцягнулі Й міне (Рыбчына, Cip. p.); 2) сверх сил. Жывасільлю не дасі (Рыбчына, Cip. р.). ЖЫВАСЫДЁР, а, м,—шереспер. Aspius rapax Leske. Жывасьцёра ловяЦь на жыўца або на ладонную вудачку, або едуць пасярод ракі на лоццы i пушчаюць лёску з жыўцом без патапца й грузіла ( П а д б я р э з ь з е, В'щ. р.). ЖЫВАЦЕЛЬНІК, у, 4 f.— василистник колокольчиколистный. Thalictrum aquUegixolium Ł., Т. angustifolium Jacq. Пахожай травы многа, а жывацельніку німа (Палешына, Гар. р.). ЖЫВАЦ1НА, аб.—скот. Усю жываціну прадаў ( С у р а ў н і, Cip. p.). ЖЫВАЦІНІНА, ж.— животное. Жывацініна хварэець нешта (Mapчонкі, Cyp. p.). ЖЫВЕЦ, a, м.— живая рыбка насаженная на крючок удочки как насадка для крупной рыбы. Акуні i ццукі клююць на жыўца (Падбярэзьзе, Віц. p.). ЖЫВЁЛА, зб.—домашние животныя. Трэба даглядаць жывёлу (Раіны, Аз. р.). ЖЫВІЦЦА, дзс. — кормиться. ён i жывіцца так кала нас (Алексінічы, Сен. р.). ЖЫВОЕСЁРАБРО — ртуть. У градусьніку жывоя сірабро (Аськершчына, Беш. р.). ЖЫВУЧАСЬЦЬ, ж, — способность заживлять. Ніпраўда, усе-ж жывакост мае жывучасьць (Марудзенкі, Cip. p.). ЖЫВУЧКА, ж.—живучка. Ajuga reptans L. Жывучку скаціна есьць (Бор, Чаш. p.). ЖЫВУЧЫ—живучий. Сабака жывучы, ні так скора яго заб'еш (Вышадкі, Меж. р.). ЖЫДКІ— жидкий. Жыдкое цвета на хлеб зробіла (Янавічы, Сур. р.). ЖЫЖА, ж. — детское—огонь. Вун, дзетка жыжа (Аськершчына, Беш. р.). ЖЫЖКА, ж.—жидкость. Зьлей жыжку з гаршчка (Стаішча, Чаш. р.). ЖЫДЗЕЙ— жиже. Жыдзей роб кашу, а то нясмачна (Марчонкі, Сур. р