ГОН АР, у, ж —гордость, честь. Гонару свайго яму не панесьці (Пятніцкая, Беш. р.). ГОНІ, ас.-~мера земли; при чресполосном землепользовании в длинных полосах при вспашке полоса делится на несколько участков «гоняй» около 100 саженей с целью не утомлять сильно лошадь, а давать ей передохнуть на поворотах. Я узараў двоя ганей (Латыгаль, Сен. р.). Адсюль возера у чатырох гонях (Машчоны, Сен. р.). ГОНКА—быстро. Вада бяжыиь гонка (Бешанкавічы, Беш. р.). ГОНТ, у, м.— гонт, дранка. Я пашчапаў увесь гонт (Лоўжа, Cip. р.). Г О П, вкл. — гоп. ён стаяў, стаяў; тады гоп на каня — дый паехаў (Баравыя, Куз. р.). ГОРА, н.—горе. Прыдзець гора —-нагаруесься (Госьміра, Сен. р.). ГОРАД, а, у, м.— город. Павязу ў горад (Доўжа, Куз. р.). ГОРАН, а, м. — горн. Трэба міскі насіць у горан (Бешанкавічы, Беш. р.). У горні зялеза нагрэй (Лужасна, Куз. р.). ГОРАМ А — жарко. Сягоньня горача на дварэ (Цербяшова, Куз. р.). ГО Р К І — горький. Салодкім псуюць, а горкім лечуць(Алексінічы, Сен. p.). ГОРШ — хуж е. Мне жывецца горш, як табе (Сянно, Сен. р.). Кала Віцебскакепска, а кала Воршы яшчэ горшы (Навікі, Віц. р.). ГОРЩ АЦЬ, дзс.—ухудшаться. Мая дачка ўсё горшаіць — як відаць памрэць (Амільлянова, Лёз. р.). ГОРШЫ— 1) худший. Горшае насеньне прададзім (Лужасна, Куз. р.); 2) старший. Явіўся самый горшы (Клюі, Куз. р.). ГРАБ, у, м. — граб. Carpinus Betulus L. Рэдка, рэдка, алі ёсь i ў нас граб (Жэрына, Чаш. р.). ГРАБАР, а, л».—землекоп. Прыдзецца ўвосень грабара прасіць дзьве канавы даць (.Навікі, Віц. р.). ГРАБАРСТВА, н.— землекопное дело. На грабарстве згубіў здароўе (Машчоны, Сен. р.). ГРАБАЦЬ, дзс. — 1) скрести. Грабаіць па сьцяне—ня можыць дзьвер найці (Селядцова, Беш. р.); 2) грести. Пара сена грабаць — ужо сухое (Бешанкавічы, Беш. р.). ГРАБЕЛЬКІ, ж. — журавленик Geranium pratense L. Ча пытаіш зра — пайдзі на луг i ўбачыш етыі грабелькі дзе растуць (Адаменкі, Лёз. p.). ГРАБЕНЧЫК, a, лу.—цапленник* Erodium cicutarium 1' Herit. Сынок, пакажы яму грабенчык — вунацькі расьцець (Лужасна, Куз. p.). ГРАБЁНКА, ж., ГРЭБЕНЬ, я, м.— гребешок из дерева или железа для чесания льна, пряжи. Вазьмі грабёнку i пачашы кроены (Сяргейкі, Сен р.). Кужаль абчасала на грэбень (Асінаўка, Беш. р.). ГРАБІЛБНА, и. ГРАБІЛБНЯ, ж. — палка на которую насажены грабли. Ён прыстроіў лясковае грабілна (Русінава, Сен. р.). Ён зламаў грабільню (Яноўшчына, Беш. p.). ГРАБЛІ, ж.—грабли. Тата, дзе нашы граблі—згрэсьці сена (Клімавічы, Сен. р.). Пар. аграблі; 2) три волхва в созвездии Орион. Вунацькі граблі ужо відаць на небі (Лужасна, Куз. р.). ГРАБЛО, «.— весло. Трэба прывіньціць к лодцы два грабли (Сянно, Сен. р.). в
Дадатковыя словы
л^.—цапленнйк
17 👁