Еткій займ. Гэтакі. Еткій дзень састоіць ну буішчы нада крепкыя здароўя. Я сабе еткыю самыю рубашку купіў. У яго ўжо во еткія каноплі, ён рана пасеіў. Памянш. еткінькій, еткінічкій. Ат еткінькыга ат аднаго горя цяпніш. Іна во еткінькіх бырывічкоў нукулупала. Во еткінічкыя скабычка, а так балела. Етый займ. Гэты. На етый раз я табе прышчаю, а большы ні прашчу. Ета дзяўчонка цябе кругом апшчыГіляіць. Ета вакно я ні пасьпела памыць. Нашто мне етыя вілкі, мае луччыя. Памянш. етачкій, етанькій. Іна к нам яго во етычкыга прівазіла. Я ішчэ саўсім етычкыя была„ а тую зіму хырашо помню. Во етынькія мошкі, ну спакою ат іх німа. Ж Жаднюшчый прым. Празмерна сквапны. Буваюць жух скнары, ну такога жаднюшчыга я ішчэ ня відзіла, у сьвеці, знацьу ні було. Жалелка ж. Спагадлівая жанчына. Ікая ня будзь жалелка, усіх ні ныжалеісься. Жаление н. Скарджанне. Бягіць сы сваім жиліньнім: а ён у мяне такей, а ён у мяне сякей,— ідзі ты к чорту, ці ты яго раншы ні знала. Жаленнік м. Той, хто скардзіцца. Пабеглі жаліньнікі к маткі, абідзілі іх, ні пусьцілі гарод выціраць. Жаленніца ж. Я дужа ні люблю жаліньніц еткіх, сьпірва самі лезуць асою, a тады бігаць жаліцца. Жалязячча н. зб. Металічныя дэталі, лом. У яго ны дваре быльшая куча жылізячча, можна выбрыць пытхыдзяшчыя. Нада пірідаць, каб пріехылі ды зыбралі жылізячча, хуць двор пысвыбаднеіць, ато пьшярнуцца нейдзі. Жалязячына ж. Металічная прылада, кавалак металу. Прікладзі хворыст жылізячыныю якою: пыднімаіцца буря, пырызьнясець айдзе хочыш. Жаніханне н. іран. Заляцанне. Я б яму дыла жыніханьня, кывалеру еткыму, ніхай вун за кніжкі бярецца, скора іспыты здываць. Жаранка ж. Смажаніна. Пыставіла нам скыўраду жарінкі, ежця, хуць пузы рысьпіряжыця, смашна прігатоўліна. Жаранне н. 1. Смажанне. Во ў мяне раз було жаріньня: іна зыбалела, ляжыць, нада везьць у горыд, я скарей
Дадатковыя словы
жйліньнім
1 👁