Другасць: па другасці. У другі раз. Неік na другысьці я зайшоў к Міцю, ён мне тады ўсё ета дзела рыскызаў. Дручча н. зб. Друкі. A многа ішчэ дрючча ў цябе ны дрыватоньні, прібярі хуць, упыряччы ета. Дрында м. i ж. неадабр. Асоба, якая бязмэтна блукае, швэндаецца. Узноў вылакецца тэй дрында, ні найдзіць нійдзе рук зычапіць. Па ком ты тыкая дрында ўдылася? Узмацн. дрындуля. Во ходзіць дрындуля, паліц баіцца зымыраць. Павеліч. дрындулішча. Чаго ты чыпаіш ету дрындулішчу, нашто іна табе? Дрынданне н. Бязмэтнае блуканне, швэнданне. Ніхто ўжо яго ні атвучыць ат такова дрындыньня. Дрындаць незак. Блукаць, швэндацца. Работыць ня хочыць, дрындыіць як сьвет пыціряўшы. Дрындацца незак. Зал.-бессуб'ект. ад дрындаць. Ну як табе дрындыіцца посьлі Мыланкіныя узбучкі? Дрынкала м. i ж. неадабр. Асоба, якая бязмэтна блукае. Во яшчэ дрынкыла цігаіцца, ніяк сабе зыняція ні найдзіць. Дудоленне н. Прагнае ссанне. Такей бальшун, a ўсё c соскыю ходзіць, я б яго жыва атаўчыла ат такова дудоліньня. Дурлап ян м. Травяністая расліна, балігалоў. Дурлуп'яну як нанюхыісься, вылыва баліць. Ці ты дурлуп'януу чылавек, аб'еўся, што вярзеш трілюду? Дурона прысл. Бяздумна, здзіўляюча незвычайна. Нада сьпірва мызкамі пышывяліць, а ня дзелыць так дурёна. Дуроный прым. Празмерны, здзіўляюча незвычайны. Летыся была дурёныя трыва ny лувах, ёй нешта дужа пыпріяла. Дырканне н. Трэск, дробны перастук. Якоя там дыркыньня„ верна, дзеці балыюцца кылы прясла. Дыркаць незак. Трашчаць, дрынкаць. Пірістань дыркыць, у вушах тряшчыць ат твайво балыўства. Дыхля м. i ж. Недалужная асоба. Калі дыхля ўродзіцца, нічым такому ні паможыш. Твыя дыхля ціряшчур прыспальта стала. E Есцькі, естачкі незак. Есці (y размове з дзецьмі). Січас дадзім есьцькі харошынькыму, ні нада крівіцца. Малінькыя естычкі зыхацела, кашка січас пыдавреіцца
Дадатковыя словы
абеўся, бессубект, дрындўля, дрындўлішчу, дрўгысьці, дурлупяну, дурлупянуу
3 👁