ЦА незак. Моцна крыўдзіцца. Нечыга яму рызыбіджацца ны Высілёнкывых, сам ён ныбраўся i ныхвытаўся уволю. Чаго ж табе рызабіджывыцца, ці помніш, сколько аць цябе людзі цярьпелі. РАЗАБІДЖАНЫЙ дзеепрым. Я ні знаю, чаго яму рызабіджыныму быць, яму нечыга абіджацца. РАЗАБРАДЗЕНЫЙ, РАЗАБРАДЖАНЫЙ, РАЗАБРАТЫЙ дзеепрым. Разабраны. Рызыбрадзіныя гумно звалілі як пупала, дайжа ні разьмецілі сьценкі. Ны мальца ніплахея былі касьцюмчыкі, ну пакуля я схадзіў зы грышамі, вярнуўся — яны рызыбраджыны. I хацёнка, i сенчыкі рызыбраты, пуня колым тарчыць. Нечыга йціць, сялёдка уся рызыбрата. РАЗАМ прысл. То. У яго ўсігда вецір у гылаве: разым усходзіцца ехыць, ризым аціхніць. Разым даець грошы, ризым ні даець, — яе ня пойміш. РАЗАНУЦЬ зак. метаф. 1. Моцна выцяць. Як різанецьу різанець пугыю, жарёбка духу баіцца. 2. Зайграць. Цяперя ўсё пріціхла, прізаўныла, а ранты, бувала, як різанець Паўлюк ны гармоні, дзеўкі як зыпяюць, вясёла було. 3. Заблішчаць. Уноччы прыхвацыыся} мылыдня як різанець, я дужа быялыся. РАЗАРАЦЦА незак. перан. 1. Губляцца. Што ж цяперя рызыряцца, тут нада мірькуваць, як c пылажэнія выхадзіць. 2. Шумець, буяніць. Як стануць рызыряцца, ты на іх тукні, яны ўспакоюцца. РАЗАРЫЦЦА зак. Разгубіцца. Рызаріўся ён, ні прідумыіць, ці ехыць, ці тута на зіму астывацца. РАЗАРОНЫЙ дзеепрым. \. Разбураны. Абея пунькі рызарёныя, бяс крыш, сьценкі вътымыны. 2. Паламаны (пра лёс). Яе жызьня рызарёныя, ні прідумыіць сыма, куды кінуцца. 3. Разгублены. А як жа іна ня будзіць рызарёныя, кылі дычка ня пішыць i ня пішыць нічога. РАЗАРОМШЫ дзеепрысл. 1. Разбурыўшы, разбурыўшыся. Стыяць двары рызарёмшы, пыправіць некыму. 2. Разгубіўшыся. Што ў яе спрашывыць, калі іна сыма рызарёмшы ўсё ўремічка. РАЗАРЖАЦЬ, РАЗАРЗАЦЬ зак. перан. Выклікаць грубае свавольства. Hi г дабру вас рызыржила, Міця жыва уніміць. Ціряшчур цябе рызырзала, чуствыіш ты вярёўку
Дадатковыя словы
рйзым, рызыржйла, тўкні
0 👁