зы пасыеднія ўремя. РАСКАРУЧЫЦЦА зак. 1. Разбурыцца. Рыскарючылыся мыя пуня, крыша ны адзін бок зыжджаіць. 2. Сагнуцца. К старысьці ён рыскарючыўся, ну што хацець: такея гады! РАСКАРУЧАНЫЙ дзеепрым. 1. Разбураны. Тома стыяць дзьве рыскарючыныя пуні, іх, відна, скора зьнясуць. 2. Сагнуты. Ікая рыскарючыныя ema верба! Мікілай тожа ходзіць рыскарючыный. РАСКАРХАЦЬ, РАСКЭРХАЦЬ зак. Выклікаць працяглы кашаль. Во рыскархыла старого! Нешта Пуўлючонка раскэрхыла, ажно зы дзяреўнію чутна. РАСКАРХАЦЦА, РАСКЭРХАЦЦА зак. Раскашляцца. Нешта Аўдзяёнык рыскархыўся, на печы сядзіць i ні злазііць. Узноў старік раскэрхыўся, у яго, відна, зь лёхкімі ні ў пырядку. РАСКАРХАНЫЙ, РАСКЭРХАНЫЙ дзеепрым. Куды яго пысылаць такого рыскархыныга. Ніхай ён пару дней пыляжыць раскэрхыный на печы. РАСКАРХЫВАННЕ, РАСКЭРХЫВАННЕ н. Працяглы кашаль. У Напрея як пычыныіцца рыскархывыньня, дык ну пуўчыса. Ета Кісялёнкыва раскэрхывынъня, я зразу пызнаю. РАСКАТКА ж. метаф. Частыя паездкі. Рыскатка ім ныравіцца, ды іна любіць гроты, а зырыбляцъ ім, ой, як ня хочыцца. РАСКАЎЗЫВАННЕ, РАСКОЎЗЫВАННЕ н. Утварэнне коўзкасці. К чаму ета ваша рыскаузывынъня, балыўства одно з вас тваріцца. Палучыця зы раскоўзывыньня, длі чаго такую дурату тваріць! РАСКАХЛІВАННЕ н. Празмернае награванне. У хаці i так ні холодна, еткыя рыскахлівыньня грубычкі лішнія. РАСКАЦЩЦА зак. метаф. Раскалоцца, разбіцца. Яблыкі пірясьпелі, чуць ліпяць, каторыя ударіцца аб зямлю i зразу раскоціцца. РАСКАЦЁМШЫ дзеепрысл. 1. Pacкаціўшыся. Узноў твае палкі рыскацёмшы, ці склаў дренна, ці дзеці билывыліся. 2. Моцна парэзаўшы. Айдзе ж ты возьмісься зу лупатку, так рыскацёмшы ладонь. РАСКАЧЫВАЦЬ незак. Раскідваць качанием. Нашто б ім було палкі рыскачывыць, ліжалі акуратна складжыныя, дык рукі чысаліся. РАСКАЧЫВАЦЦА незак. Раскідвацца качанием. Вун чуіш, бярьвеньня рыскачывыіцца. PACKAЧАЦЬ зак. Раскідаць качанием. Ета, наверна, чужэя
Дадатковыя словы
бйлывыліся
0 👁