нічаць. Ай-я-яй, як яе дзеці рузуритыюць, худзь ба ж іна трошку ўнімала. Як дзеўка станіць рузуратнічыць, ema ўжо ня дзеўка. Калі яны пірістануць рузуратывыцца, пряма ны гылывах ходзюць. Hy што яны, дзень npi дні рузуритнічыюцца, во што яны дзелыюць. РАЗУРЫВАННЕ н. 1. Поўнае разбурэнне. Разурівыньня — дзела няхітрыя, строіць трудней. 2 перан. Поўная разгубленасць, роспач. Пряма разурівыньня, ні магу прідумыць, што дзелыць. 3 перан. Бушаванне, буянства. Яго скора з разурівыньнім унімуць. РАЗУРЫВАЦЬ, РАЗУРАЦЬ незак. 1. Разбураць. Мы пакуля што ня будзім постройку разурівыць. Рузуряць скора, ды сыстынаўлівыць доўга. 2 перан. Штурхаць на бушаванне, буянства. Во пычало чылавека разурівыць! Hi знаю, чаго іх рузуряіць. РАЗУРАЦЦА незак. Бушаваць, буяніць. Нядренна прыйшла свадзьба, Стылъмашонык троху рузуряўся. РАЗУРЫВАНЫЙ, РАЗУРАНЫЙ, РАЗУРАТЫИ дзеепрым. Разбураны. Разурівыных гумныў тома німа. Не, я ня відзіў, каб тома стыялі рузуряныя хаты. Пасьці ўсе пастройкі ў дзяреўні цэлыя, стаіць нескылька рузурятых двароў у адным канцы. РАЗУХАБІСТА прысл. Весела, развязна. Вы б только пыглядзелі, як яны рузухабіста хадзілі тута, пыказывылі сябе. РАЗУЧАЦЬ незак. Развучваць. Я дужа любіла вершыкі рузучаць — пры Ірмыка, подзьвіг Сусаніна, Бырыдзіно. РАЗУЧЫЙ прым. Рэзкі. Hi знаю, як вы дойдзіця, вецір дужа рязучый i ўсю дарогу ў ліцо. РАЗЫРЖАЦЦА зак. 1. Пачаць працягла іржаць. Няпоіныя коні рызьіржаліся. 2 перан. асудж. Пачаць груба сваволіць. Як рызаржуцца, дык хут ты с хаты ўцікай. РАЗЯВОНЕННЕ, РАЗЯВОННІЧАННЕ н. Разявацтва. Канешня, у ветріньніка усігда будзіць рызівоніньня. Із-зы рызівоньнічыньня астаўся бізь яблык: пряма с-пад рук ухвацілі торбычку. РАЗЯВОНІЦЦА, РАЗЯВОННІЧАЦЦА незак. Праяўляць разявацтва. Ходзіш пы бызару, дык ні рызівонься, amo i кашолку з рук выхвыцюць. Ён такей, што рызівоньнічыіцца ны кажным шагу
Дадатковыя словы
разўрівыных, разўрівынь, разўрівыньня, разўрівыньнім, разўрівыць, рузурйтнічыюцца, рузурйтыюць, рызаржўцца, рязўчый
0 👁