Краўцовых, рызъдзянъкывыюцъ. 2. Разносіць чуткі. Пры Сярьгеіху яе суседка усякія нібыльніцы разьдзенькывыіць. Нашто рызьдзянькывыць, ежылі ты ні знаіш, як тама було i што тама було. РАЗДЗЕНЬКЫВАЦЦА, РАЗДЗЯНЬКЫВАЦЦА незак. 1. Гутарыць павольна. Дужа любюць разъдзенькывыцца, сядуць — i пашло: ema так було, а тоя во етык прыісхадзыа. Не съ кім стала Вулуёнку рызьдзянькывыцца. 2. Разносіцца (пра чуткі). Раншы тута ўсяго було, i разныя лухты німала разьдзенькывылыся. A таго рызьдзянькывыіцца, што галоў ны плічах німа. РАЗДЗЕНЬКАЦЬ, РАЗДЗЯНЬКАЦЬ зак. Разнесці чуткі. Пру Пуўлючонкывых дзяўчонык разьдзенькыла іхныя суседка. Етым толька пупадзіся ны язык, яны што хочыш рызьдзянькыюць. РАЗДЗЕНЬКАЦЦА, РАЗДЗЯНЬКАЦЦА зак. 1. Пачаць гутарыць павольна. Як разьдзенькыюцца, дык гатовы дзенъ праседзіць. Відзіла, што рызьдзянькыліся кылы Ілмёвых, я ні пытхадзіла, ну іх. 2. Разнесціся (пра чуткі). У нашый дзяреўні асобінна нічога ні разьдзенькыіцца. Што вашых вушэй ні мінаіць, усё pызьдзянькыіцца. РАЗДЗЕНЬКАНЫЙ, РАЗДЗЯНЬКАНЫЙ дзеепрым. Длі чаго ўсё ema npa дзедкыўскіх мальцыў разьдзенъкына, я ні знаю. Во увідзіць вас Пынасёнчыха — / нызаўтріга такоя будзіць рызьдзянькына, што i ўва сьне ні сасьніш. РАЗДЗІКАВАЦЦА зак. Моцна здзівіцца. / вы каб пыглядзелі, рызьдзікувиліся б, — што зь іх вытвырялыся. РАЗДЗІРАЦЦА незак. метаф. Моцна крычаць. Доўга рызьдзіралыся Гырасіхіна нявестка, што ёй мала зыпісалі. РАЗДЗЯВАННІК м. Той, хто распранаецца, раздзяваецца. Пымаеі ззаду, amo етый рызьдзіваньнік разлупіць сарочку. РАЗДЗЯВАННІЦА ж. Зы пасьцілкыю рызьдзіваньніцы, нашто яны табе. РАЗДЗЯНДЗЮЛIBAHHE, РАЗДЗЯНДЗЮРЫВАННЕ н. Павольная нудная размова. Стыяў Пырхвянёнык лі выкна у Лявона, слухыў яго рызьдзяньдзюлівыньня. Hi нада мне іхныя рызьдзяньдзюрівыньня, i самі б ніхай луччы ішлі am 'етуля. РАЗДЗЯНДЗЮЛІВАЦЬ, РАЗДЗЯНДЗЮРЫВАЦЬ незак. Павольна нудна размаўляць. Як сядуць рызъдзянъдзюлівыць, іх ні піряслухыіш. Hi знаю, npa што яны
Дадатковыя словы
рызьдзікувйліся
0 👁