РАЗДАВАЦЦА незак. Даваць, раздаваць. Я дужа ні рыздаюся c квасолію, мае свае любюць у крупеню яе ўкінуць. РАЗДАДЖАНЫЙ, РАЗДАТЫЙ дзеепрым. Німа ў яе цубулі, уся рыздаджына. Узялі рыздатыя вілкі i паціху пыпляліся к канюшні. РАЗДАГАЦЦА зак. Пачаць бег з тупатам. Рыздагылыся нявестка Сыўчанкова, як кабыла тупыіць. РАЗДАСАДЫВАЦЦА, РАЗДАСАДЗЩЦА зак. Пачаць бедаваць, гараваць. Кажный ба рыздысадывыўся, пачуўшы такоя пры дзяцей. Крепка Ільлюшчыха рыздысадзілыся, ema ж нада — столько ўремя нічога пры яго ня чутна. РАЗДЗЕЛЫВАННЕ н. Разбіранне (тушы). Каму ныравіцца, а я дык разьдзелывыньня ні люблю, вазьш многа. РАЗДЗЕЛЫВАННІК м. Той, хто разбірае тушу. Зывазіўся мой разьдзелывыньнік кылы кыбына, там тыкі многа работы. РАЗДЗЕЛЫВАННІЦА ж. Будзіць пароцца разьдзелывыньніца c куріцыю пуўдня. РАЗДЗЕЛЫВАЦЬ незак. 1. Разбіраць (тушу). / кыбына разьдзелывыць умець нада. 2. Распускаць вязанае. Пычыла вязёнку дзелыць, ны паліц забыла места кінуць, нада разьдзелывыць. РАЗДЗЕЛЫВАЦЦА незак. 1. Разбірацца (пра тушу). Медлінна ў цябе посьлі ўчырашніга разьдзелывыіцца. 2. Распускацца (пра вязанае). Візаць няскора, а нызад разьдзелывыіцца лёхка. РАЗДЗЕЛАЦЬ зак. 1. Paзабраць (тушу). Зарезылі бычка к свадзьбі, мне яго Асташонык разьдзелыў. 2. Распусціць вязанае, разабраць. Hy калі табе ні ныравіцца нарожнік, я яго разьдзелыю. РАЗДЗЕЛАЦЦА зак. 1. Разабрацца (пра тушу). Hy ня будзіць жа быранок вісець, січас рызьдзелыіцца. 2. Распусціцца (пра вязанае), разабрацца. То бурчэлі: ні так, ні так, а цяперя самі ні рады, што разьдзелылыся. РАЗДЗЕЛЫВАНЫЙ, РАЗДЗЕЛАНЫЙ дзеепрым. 1. Разабраны (пра тушу). Айдзе разьдзелывын кыбанчык, — только апсмалілі ды памылі. Глядзі-ка, быранчык ужо разьдзелын. 2. Распушчаны (пра вязанае), разабраны. Пакуля uimo нічога ні разьдзелывына. Што ŭma, жымпярок ужо разьдзелын? РАЗДЗЕНЬКЫВАЦЬ, РАЗДЗЯНЬКЫВАЦЬ незак. 1. Гутарыць павольна. Як усядуцца разьдзенькывыць, дык готовы ноч праседзіць. Я відзіла, што яны сідзяць лі 2 Г. Ф. Юрчанка
1 👁