сабе ні знаў, a шпільнутый мігым асеўся. Шпілянутый зыкрасьнеўся, стыдна стала пірядзь дзевычкымі. ШПІНГАЛЕТ м. перан. Непаседа. Айдзе такея шпінгалеты у хаці ўседзюць! Памянш. ШПІНГАЛЕЦІК. Усюдых носюцца шпінгалецікі, лазіюць, пакуля гнітанецца каторый. Узмацн. ШПІНГАЛЕЦІНА. Hy ŭ шпінгалеціна зыдаўся, ні мінуты седні яму німа. Павеліч. ШПІНГАЛЕЦІШЧА. Ня дужа такей пранырлівый шпінгалецішча пысядзіць ціха. ШПІНГАЛЕТКА ж. Як мульчуганы шпінгалетка усюдых носіцца. Памянш. ШПІНГАЛЕТАЧКА. Твыя шпінгалетычка у мышыныю дзірьку улезіць i вылізіць. ШПІНГАЛЕЦЦЕ н. зб. Шпінгалецьця якоя-то мурзыныя сядзела ны прясьлі, я ўжо ні пызнаў, чые ema. ШПУЛЯННЕ н. Шпурлянне. Глядзіця, дзеці, рызыб'іцё вакно, будзіць тады вам шпуляньня. ШПУЛЯННІК м. Той, хто шпурляе. Унімі шпуляньнікыў, рызаб'юць Пырхвянку вакно — будзіць бяды. Памянш. ШПУЛЯННІЧАК. Січас злаўлю шпуляньнічка. ШПУЛЯННІЦА ж. Во рызыйшлася шпуляньніца, чышчы мальцыў шпуляіцца. ШПУНЦІНА ж. Шпунт (ca знач. адзінкавасці). Нійдзе шпуньціну ні найду, a бізь яе выда з бочкі выльліцца. Памянш. ШПУНЦІНКА. Зыцяшы якую-небудзь шпуньцінку, только круглінька цяшы. ШПЫНЯННЕ, ШПЫРАННЕ н. перан. Дапяканне, дайманне. Вольгі дужа ныдаела Антоныва шпыняньня, ну церыііць. Нада атвучыць яго ач шпыряньня, amo ён ужо дужа рызыйшоўся. ШПЫНЯННІК, ШПЫРАННІК м. перан. Той, хто дапякае, даймае. Мысяёнык ого якей шпыняньнік, ён ня ўпусьціць момента, каб ні пыткалоць. Сымаго шпыряньніка так путкузьмілі, што красьнеў як рак. ШПЫНЯННІЦА, ШПЫРАННІЦА ж. Пітрашова шпыняньніца такою ім ні даець, ны кажным шагу пыд'ідаіць. Hy ŭ шпыряньніца ж Кусьцючыха, так дыпікаіць свайму, як ён толька церьпіць. ШПЭТ м. эмац. Худы задзірлівы чалавек. Дужа шпэт меншый Мыкарыўу кажныга пірідражніць i пірікріўляіць
Дадатковыя словы
пыдідаіць, рызабюць, рызыбіцё, шпільнўтый, шпілянўтый, шпўнь, шпўньціну
0 👁