ШАЛАПУЦЕННІК, ШАЛАПУТНІЧАННІК, ШАЛАПУЦЕЦ м. Шалапут. Ema Андроныў шылапуціньнік рызыряіцца, я na голысу чую. Hy ŭ шылапутнічыньнікі, ніхай яны прыгрімяць i прывалюцца! Нешта Мыланкін шылапуціц бушуіцца кылы сажылкі. ШАЛАПУЦЕННІЦА, ШАЛАПУТНІЧАННІЦА ж. Нейкыга толку іна хочыць ач шылапуціньніцы. У шылапутнічыньніцы можыш што хочыш i пачуць, i ўвідзіць. ШАЛАХАЦЬ незак. эмац. Церці. Рукавом шылахыіш пы грязный скамейкі, i ён увесь зыгрязьніўся. ШАЛАХНУЦЬ зак. Цірнуць. Пы пале шылахнуў нечым грязным, пылыса абрузувалыся шурокыя. III АЛ АХНУ ЦЦА зак. Цірнуцца. Шылахнуўся плічамі ў клеці, тама пылішчыпылішчы! ШАЛАХНУТЫЙ дзеепрым. Зразу відна, што шылихнута аб нешта жырныя. ШАЛАХВОСЦІК, ШАЛАХВОСЦІЧАК м. памянш. Задавака. Іванёнкыў сын тожа быў шылахвосьцік, як рысхваліцца, у яго, кажыцца, усяго цякець i плувець. Пра нешта дужа аньціресныя рысказывыў Піліпёнкыў шылахвосьцічык, слухылі разьвесіўшы вушы. ШАЛАХВ О СТАЧКА ж. На еловых жывець як кыралева яе шылахвостычка, толька зад ці ёсьць чым прікрыць. ШАЛЁВАШНІК м. Лесаматэрыял для распілоўвання на шалёўкі. Ета харошый шалёвышнік, i ня тоўстый, i ня тонкійу ікраз ны шалёўкі. ШАЛЁЎЧЫНА, ШАЛЯВІНА ж. Шалёўка. Мне б горька нада нескылька шалёўчын хрантон зашыць. У мяне яшчэ троху шылявін ні хвытаіць збоку ад гряд. Памянш. ШАЛЁВАЧКА, ШАЛЁЎЧЫНКА, ШАЛЯВІНКА. Іван летыся нарезыў сабе шалёвычык, думыіць красіва хату апшулюваць. Шалёўчынкі пустругаюцца i пріб'юцца, крысівей станіць. Парежу достку, зь яе выйдуць ладныя шылявінкі на дзьверцы. ШАЛЁЎШЧЫК м. Той, хто шалюе. Заўтря абішчаў шалёўшчык пріціць із-зы Сыжа, нада у дваре астацца, пымыгаць яму. Памянш. ШАЛЯВАННІЧАК. Шулюваньнічкі твае ні на сьмех бяруцца, могуць да белых мух кончыць. ШАЛЁЎШЧЫЦА, ШАЛЯВАННІЦА ж. Сь цябе б i шалёўшчыца ніплыхая пулучылыся, гвозьдзя як ты лоўка
Дадатковыя словы
прібюцца, шылапўтнічыньнікі, шылапўтнічыньніцы, шылапўціньнік, шылапўціньніцы, шылапўціц, шылйхнута
0 👁