перан. Той, хто выключаў з калгаса. Былі чышчэньнікі, гырлыпаніяі болыйы ўсіх, а ны работу ня дужа ахочыя. ЧЭГАННЕ н. эмац. Дакучанне. Атвяжыся ш чэгыньнім, сыбяруцца ўсе i сядзім абедыць. ЧЭГАННІК м. эмац. Той, хто дакучае. Ныдыядлыя чэгыньнікі, як прівяжуцца — ні аччапіцца. ЧЭГАННІЦА ж. Сунула чэгыньніцы пыпряньнік, іна зынілася на ўремя. ЧЭГАЦЬI ж. метаф. Лупцоўка. Каб даў яму харошыю чэгыць, тады б ён быйстра уняўся з дурамі. ЧЭГАЦЬII незак. эмац. Дакучаць. Дай ты яму канхвеціну, amo будзіць чэгыць i чэгыць, ныдаесьць. ЧЭЛЯДЗЬ ж. зб. метаф. Падазроныя асобы. Я б ні саветывыў зьвязывыцца с такою чэлідзьдзю, у якую пролыбку увылакуць. ЧЭМЕР ж. Хвароба жывёл. Цяперя неік ня чутна, а раншы нейкыя чэмірь хадзіла пы скату. ЧЭРАП м. метаф. груб. Галава. Нада, каб чэріп трошку думыў, amo ён у цябе ніскока ні варіць. ЧЭРНЯ ж. Майстэрня па фарбаванню тканін. Як чэрня была ў горыдзі, туды зынясеш, бувала, то тоя, то тоя, там пыкрасюць. ш ШАБАШАННЕ н. Лёгкі заробак, шабашніцтва. Пыныравілыся чылавеку шыбашыньня, любіць збоку ухваціць руб. ШАБУЛДЭХАННЕ, ШАБУЛДЭХКАННЕ, ШАБУЛДЫХКАННЕ н. 1. Наліванне або выліванне адным махам, адразу. Цішэй ты ш шубулдэхыньнім, пырскыіцца кругом. Ну ŭ шубулдэхкыньня тваё, ці ты ня можыш выліць акуратна? Чую, што ema Паўлыва шубулдыхкыньня, ён усігда так ільлець. 2. Кіданне ў ваду з шумам. Будзіць ім шубулдэхыньня, як на корч узаб'ецца который. Чулі мы, чулі ваша шубулдэхкыньня. Ныравіцца мульчуганым шубулдыхкыньня, з вады вылізаць ня хочуць. ШАБУЛДЭХАЦЬ, ШАБУЛДЭХКАЦЬ, ШАБУЛДЫХКАЦЬ незак. 1. Наліваць або выліваць адным махам, адразу. Хваціць сюда ваду шубулдэхыць, іна ўсё роўна