ЧЫСЦЕЦЦА незак. 1. Чысцець. Нешта ў цябе двор ня дужа чысьцеіцца. 2. Расчышчацца, святлець (пра неба). А во наш Колтывым чысьцеіцца, можа i разгоніць, ня будзіць дыжджа. ЧЫСЦЩЬ незак. перан. 1. Абсякаць. Бацъка бярёзкі ны кынавых два разы чысьціў, пы вісокый лесьвіцы лазіў. 2. Лаяць, прабіраць. За што вы ўдзьвюх свайго кума чысьцілі? 3. Выключаць з калгаса. Я ж помню, як вас чысьцілі с кылгаса, Ісаёнык усё крічаў: «Ім з намі ня места!» ЧЫШЧАНУЦЬ зак. 1. Пачысціць спяшаючыся. Адзін канец чышчануў рубанкым, а тута ні пасьпеў. 2. Абсячы. Нада, каб маліц чышчануў бярёзу зь естыга боку, іна ныд яблыныю нывісаіць. 3. Ударыць знянацку. Полезь, полезь, чышчанець i што ты тады зьдзелыіш. ЧЫШЧАНУЦЦА зак. 1. Пачысціцца ў спешцы. Ат'етуля чышчанецца вілышнік ды ўзьбівай скорей. Во тута ў вуглу чышчанецца, атмяцецца i нада складывыцъ хворыст. 2. Абсячыся. Каб чышчануліся клянкі, хужы б ні було, яны б тады уверьх расьлі. 3. Ударыцца знянацку. Я сам так чышчануўся ап стойку, што чуць ні зываліўся, добря, што хуць ня лбом. ЧЫШЧАНЫЙ дзеепрым. 1. Абсечаны. Чышчыныя дзерівы быйстра ўверьх растуць. 2. Аблаяны, паўшчуваны. Чышчыный прішоў с пункта, ладна пулучыў за ўсё. ЧЫШЧАНУТЫЙ дзеепрым. 1. Пачышчаны. Чышчанутыя тыпарішча много гладзей стала. I ня відна, што твой касьцюм чышчанут. 2. Удараны знянацку. Чышчанутый ацскачыў ат Ігнацёнка, болъшы ня будзіць пыцскакывыць. ЧЫХМАРНЯ ж. эмац. Бур'ян. Па іхный дзяреўні чыхмырня-чыхмырня — ні прайціць, няўжэлі ніхто скасіць ня можыць. ЧЫЧАТЫЙ прым. 3 пупышкамі. У іх у пулусаднічку усякіх цьвятоў многа, кысаты цьвітуць, дайжа роза чычитыя ёсьць. ЧЫШЧАННЕ н. метаф. Праборка, лупцоўка. Будзіць вам чышчыньня, только увідзіць усё ema бацька. Твае рёбры сяньня бяш чышчыньня ні абойдуцца. ЧЫШЧЭННІК м. 1. Той, хто чысціць. Такей чышчэньнік залезіць на крышу к коміну ды яшчэ зваліцца
Дадатковыя словы
атетуля, бурян, нўтый, чычй, чышчанўліся, чышчанўт, чышчанўў, чышчанўўся, шчанўтыя
1 👁