сядзіць, ну суках, твой цірябі'ціль, аддыхаіць тома. ЦЕРАБІЛЬШЧЫЦА ж. Заседзіліся цірябільшчыцы ў кустах, пыныравілыся работа. ЦЕРАБІЛКА 1 ж. Тая, што высякае кусты, абсякае дрэвы. Гатоўся абедыцъ, скора цірябілкі падойдуцъ. 2 м. i ж. перан. іран. Балбатун. Ізьвесныя цірябілка твой сват, усігда лухту прець. ЦЕРАБІЛАЧКА ж. Балбатуха. Во ікая цірябілычка: нічога ня відзіла, а ўсё знаіць. ЦЕРАБЛЕННІК м. 1. Той, хто высякае кусты, абсякае дрэвы. Цірябленьнік ужо зълез зь ліпы, нылівай абед, ніхай стыніць. 2 перан. Той, хто катурхае. Як штурхнець высьпіткыМу дык цірябленьнік атляціць, што мячык. 3 перан. Той, хто рашуча гаворыць. А штоу i паслухылі Анісывыга цірябленьніка, ён праўду резыў. 4 перан. Добры ядок. Ны смак ні глідзяць цірябленьнікі, абы пад'есьць. ЦЕРАБЛЕННІЦА ж. 1. Тая, што высякае кусты, абсякае дрэвы. Ваша цірябленьніца, кылі хочыця, бязь лесьвіцы узьдзяреща на вербу. 2. Тая, што катурхае. Ня слухыіць Антон цірябленьніцу, ні ўстаець, пывярнуўся ну другей бок. 3. Тая, што рашуча гаворыць. Ета цірябленьніца гаворіць, што думыіць. 4. Тая, што са смакам есць. Як сядуць кругом стыла цірябленьніцы, толька спруўляйся ім стынавіць. ЦЕРАЗ прысл. Праз бераг, край. Я/ нылівай церіз, мне пыцьціраць ныдаела. Выда січас церіз пойдзіць. ЦЕРАЗМЕРНА прысл. Празмерна. Щрязьмерна вы руспусьціліся, мальчыкі, нада ны вас харошый бацька. ЦЕРАЗМЕРНАСЦЬ ж. Празмернасць. Щрязьмернысьці я ні ў чом ні люблюу пы чаркі ўзялі i хваціць. ЦЕРАЗМЕРНЫЙ прым. Празмерны. Hi нада купляць цірязьмерныя адзёжы, тады яе пытклыдай, пычшывай. ЦЕРАСЧУР прысл. Вельмі, празмерна. Як ціряшчур вісокій хлопіЦу мне тожа ні ныравіцца. ЦЕРАСЧУРНЫЙ прым. Празмерны. У яе многа ціряшчурных забот: i дзяцей глядзі, i сы скатом упруўляйся — / ўсё ў адны рукі. ЦЕРПА ж. Маленне. Яе церпу як паслухыіш, дык нысьмяесься: іна i ны карову крікніць, i сьвіньней прагоніць. ЦЕРЦЬ незак. перан. Заціскаць (пра парасят). Зы сьвіньнёю ўсігда нада глядзець ды глядзець, яны дужа труць
Дадатковыя словы
падесьць, цірябіціль, ціряшчўр, ціряшчўрных
0 👁