ХВАНАБРЫСТЫЙ прым. Фанабэрысты. Пріехыў emкій хвынабрістый, к яму пряма ні пуцступіся. Памянш. ХВАНАБРЫСЦЕНЬКІЙ. Дужа хвынабрісьцінькій яе жаніх, ці зладзіцца у іх што-небудзь. ХВАНАБРЫЦЬ, ХВАНАБЭРЫЦЬ незак. 1. Фанабэрыцца. I Колін сын уго як пычаў хвынабріць. Яны ўмеюць хвынабэріць, только на іх ніхто дужа ні глядзіць. 2. Выклікаць фанабэрыстасць. Тоя ўремя яго нівісь як хвынабріла, ні знаў, куды зыдываньня дзіваць. Чаго іх етык хвынабэріць, нечым дужа хваліцца. ХВАНАБРЫЦЦА, ХВАНАБЭРЫЦЦА незак. Фанабэрыцца. Німа чым хвынабріцца, адзін хвост дзяржыць i на тэй сена ні сыбярець. Ты ні знаіш, як ён хвынабэріўся летыся. ХВАНАБЭРНІК, ХВАНАБЭРШЧЫК, ХВАНАБЭPAHHIK, ХВАНАБРЫСТ м. Задавака. Нічога быў ба хлопіц, ды хвынабэрнік дужа большой. У хвынабэршчыка усігда так вісока нос зыдран. К такому хвынабэріньніку ны смаліный казе ні пад'едзіш. Некуды выпрывіўся Полькін хвынабріст рызадзетый. Памянш. ХВАНАБЭРНІЧАК, ХВАНАБРЫСЦІК. Носюцца ic сваім хвынабэрнічкым, як сь пісыныю торбыю. A што, зь яго пулучаіцца ладный хвынабрісьцік. ХВАНАБЭРНІЦА, ХВАНАБЭРШЧЫЦА, ХВАНАБЭРАННІЦА, ХВАНАБРЫСТКА ж. Яе дычка хвынабэрніца была, пышла — ні прідумыіш па ком. Хвынабэршчыца ні ўсякыму пыныравіцца. Машычка вун ікая хвынабэріньніца, думыіць, нікога роўныга ёй німа. Не ўжо, хвынабрісткі зь яе ня выйдзіць, ня тоя пріродзьдзя. Памянш. ХВАНАБРЫСТАЧКА. Вун як Аксюціна хвынабрістычка зыдзіраіць нос пірят хлопцымі. ХВАНЕРЫНА ж. Асобны ліст фанеры. Хванерінымі пызыбіваны ваконцы, цімнувата, ну каты ні лазюць. Памянш. ХВАНЕРЫНКА, ХВАНЕРЫНАЧКА. Сюда нада атрезыць кусочык хванерінкі дый прібіць, только памеріць хырашэнька. У цябе ж на сенцых хванерінычкі ліжалі, можна дыстаць. ХВАРАСТОК, ХВАРАСТОЧАК м. памянш. Хворает. Жалка, што сухенькій хвырасток нымякніць, гарець ня будзіць. Ты ж ні забудзь хвырасточык у хату унесьць r заўтріму
Дадатковыя словы
падедзіш
3 👁