стану цябе выцягывыць. Цяперя будзіш знаць, што такоя ушчэмлівыньня. 2 перан. Уладкоўванне з намаганнямі. Палю им у, нічога ў Міхалкі ні палучыща с ушчамлівыньнім мальца. Якоя там ушчэмлівыньня, Зьмітрок упіхнуў дзяўчонку у кынцылярію. УШЧАМЛІВАЦЬ, УШЧЭМЛІВАЦЬ, УШЧАМЫВАЦЬ, УШЧЭМЫВАЦЬ незак. перан. Уладкоўваць з намаганнямі. Усё ў булгакцерію сваю дзеўку ушчамлівыў, ды нічога ні пулучылыся. Думыіць куды-то у горыдзі ушчэмлівыць мальца, ці выпыліць што ў яго. Куды ні ўшчамывый, дык толку с такого нехрісьця ні палучыцца. Хочыць у швейныю дзяўчонку ушчэмывыць, іна троху ўчылыся шыць. УШЧАМЛІВАЦЦА, УШЧЭМЛІВАЦЦА, УШЧАМЛЯЦЦА незак. Улацкоўвацца з намаганнямі. У нейкыю мысьцярскую пычаў ушчамлівыцца, ці палучыцца што, ці не. Доўга ў кантору ушчэмлівыўся, i во ўлез. Чаго яго так цягніць ушчымляцца к тым бысікам? УШЧАМІЦЬ зак. Уладкаваць з намаганнямі. Неік ушчаміў свайго мальца у райспалком. УШЧАМЩЦА зак. Уладкавацца з намаганнямі. Не, туды яму будзіць нялёхка ўшчаміцца. УШЧАМЁМШЫ дзеепрысл. Ушчамёмшы ў праўленьня, усю жысьць прысядзела i на пеньсію аттуля пышла. УШЧУХОНІВАННЕ н. эмац. Імкненне да дзеяння. У яго такоя ушчухонівыньня пасьці кажныю нядзелю, мы нагледзіліся дос. УШЧУХОНІВАЦЬ незак. эмац. Вымушаць да дзеяння. Узноў Кузьмінка ушчухонівыіць ехыць к Сямёну. УШЧУХОНІВАЦЦА незак. Імкнуцца да дзеяння. Уродзі ушчухонівыіцца жаніцца жаніх етый саплівый. УШЧУХОНІЦЬ зак. Вымусіць да дзеяння. Hi найму, чаго ix ушчухоніла ляцець у тую Дзіснакіту. УШЧУХОНЩЦА зак. Пачаць імкнуцца да дзеяння. Другей раз як ушчухоніцца к чаму-небудзь, ні піряперць. УШЫБАННЕ н. Удар. Каму ж ба було здорова такоя ушыбиньня, ат етыга i кычаіцца паўгода. УШЫБНУЦЬ зак. Пашкодзіць ударам. Так крепка ушыбнуў нагу, нуступіць больна. УШЫБНУЦЦА зак