пляменьніцу родныю хыраійо гываріць! Канешня, усхвыляньніца, ні дырма ж абішчалі ны свадзьбу зызваць. УСХВАЛІВАЦЬ незак. Расхвальваць. Сь кім ні гываріла, yce яго дужа усхвалівыюць. УСХВАЛІВАЦЦА незак. Расхвальвацца. Трошку мадзеюць, нечым усхвалівыцца. УСХВАЛІЦЦА зак. Расхваліцца. A чым ён усхваліцца, твой Цімох, што пацьсьвінка у калхозі украў? УСХВАЦІЦЦА зак. метаф. 1. Раптоўна ўзнікнуць (пра вецер, навальніцу). Усхвацілыся буря, нашы капёшычкі рызьнісла ny лугу, a тады дождж наліў. 2. Раптоўна пачацца. Нійдзе ні прустудзіўся, на холыдзі ня быў, i ўсхвацілыся успаленія. УСХУПЛІВАЦЬ незак. эмац. Усхопліваць, накіроўваць. Яго часта усхуплівыіць то на тую дурату, то ну другую. УСХУПЩЬ зак. Усхапіць, накіраваць. Нечыга ні дыгадзіла Маўра, яго пряма неік усхупіла, аж nipiкасіўся. УСЦІРАННІК м. Той, хто запальвае запалку. Пуўкырыбка сьпічык пулумаў усьціраньнік, пакуля лампу зыпаліў. УСЦІРАННІЦА ж. Пыглядзі ты на emy усьціраньніцу, як іна балыіцца. УСЦЯЖНЕНЬКІЙ прым. памянш. Працяжны на некалькі сценак. Як пыкладзеш усьцяжненькія пыцяжкі, дык знаіш, што сьценка ні паверніцца нікуды. УСЦЯРАБЛІВАННЕ, УСЦЯРЭБЛІВАННЕ н. Выцераб. Усьціряблівыньня ні дывялі да толку, яно узноў зырыстаіць. Усьцяреблівыньня забложыла, хут ты яго матыч. УСЦЯРАБЛІВАЦЦА, УСЦЯРЭБЛІВАЦЦА незак. Церабіцца. Як хырашэнька рукі прыожыш, будзіць усьціряблівыцца. Што, само ня дужа хочыць усьцяреблівыцца? УСЧАЧЭНІВАННЕ н. Задаванне, ганарлівасць. На іх другей раз як ныпадзець ушчачэнівыньня, яны сабе цанымеры ні находзюць. УСЧАЧЭНІВАЦЬ незак. Выклікаць задаванне, ганарлівасць. Яе часта ушчачэнівыіць, любіць пыказывыць сябе, як мама, бувала. УСЧАЧЭНІВАЦЦА незак. Задавацца, ганарыцца. 3 мальства прівыкаюць ушчачэнівыцца, пыд
Дадатковыя словы
усхўплівыіць, усхўпіла
1 👁