УСПУШЫВАЦЬ незак. Рабіць пульхнай (пра глебу). Сколъка мы сілы пылажылі на хутырі, успушывылі зямлю, ну i хлеб радзіў. УСТАРКЫВАННЕ н. метаф. Абуванне. C такім устиркывыньнім толька пулумаіш бацінычкі. УСТАРКЫВАЦЬ незак. метаф. Абуваць. Старыя валінкі устаркывыю i шломкыю кылы двыра. УСТАРКЫВАЦЦА незак. Абувацца. У мяне ўсякій раз во етыя атопкі устаркывыюцца, яны удобныя. УСТОРНУЦЦА зак. Узлезці, узляцець. Вароты былі зачыніты, дык куріца ны яблынку усторнулыся i нучувала. УСТАЎМЯСІЦЬ зак. 1. Размясіць. Грязь ны дваре устыўмясілі, ні прайціць у пуні. 2 метаф. Падняць. Іх учоpa часы ў чатырі устыўмясыа, спаць ні далі. УСТАУМЯСІЦЦА зак. Сысціся ў цеснаце. Ны бызарі устыўмясілісяу нійдзе ступіць нілізя було. УСТАЎМЯШОНЫЙ дзеепрым. Размешаны. Машыны разьбілі, устыўмяшона дарога, ны калёсых ехыць нілізя. УСТАЎМЯШОМШЫ дзеепрысл. Падняўшы. У Прыкапёнкывых нешта устыўмяшомшы раньня бегылі. УСТАЎПЯСІЦЬ зак. Выклікаць неспакойны рух мноства людзей, жывёл. Нечыга устуўпясіла тую планіду, доўга туды-нызад бегылі. УСТАЎПЯСІЦЦА зак. Пачаць неспакойна рухацца (пра мноства людзей, жывёл). A таго ўстуўпясіліся, што вобыйску быяліся, у іх було што ныхадзіць. УСТАЎПЯШОНЫЙ дзеепрым. Яны другей дзет устыўпяшоныя: зяць жа прііжджаіць ні абы-якей. УСТАЎПЯШОМШЫ дзеепрысл. Як народ устуўпяшомты, туды луччы ні пыказывыцца. УСТОЙКУ прысл. Стоячы. Два аўтобусы напетывына, стыялі устойку, пывярнуцца нілізя було. Памянш. УСТОЕЧКУ. Дасца столька ўремя ехыць устоічку. УСТОПЫВАННЕ, УСТОПКЫВАННЕ н. Бурныя паводзіны. Дужа мне аньціресни глядзець на іхныя ycmoпывыньня. Ну ŭ сколька яму устопкывыньня пымагло? УСТОПЫВАЦЬ, УСТОПКЫВАЦЬ незак. Выклікаць бурныя паводзіны. Яго як пычанець устопывыць, луччы нічога проця ні гыварі. Мікілая i ні ш чога ні зь якыга часта устопкывыіць
Дадатковыя словы
аньціреснй, успўшывылі, устйркывыньнім
1 👁