Па вушы урюхыўся у нейкыю лідагоськыю, кажныю нядзелю бегыіць. УРУХАНЫЙ дзеепрым. Тады ён урюхыный быў у Нюшку Дзш 'янёнкыву. УРЫВАЦЦА незак. метаф. Шмат ужываць, занадта прагнуць. Глядзі-глядзі ні дупускай мальца урывацца ў гарелку, станіць піць — прыпашчый чылавек. УВАРВАЦЦА зак. Пачаць шмат ужываць, занадта прагнуць. С арміі прішоў, ны работу ні зыхацеў устраівыцца, увырваўся ў гарелку — кукуй, матка. У РЫТЫЙ дзеепрым. Укапаны. Coxi дужа глубока былі ўрыты, намучыліся, пакуля іх выцягывылі. УРЭДА м. i ж., УРЭДЫШ м. Шкадлівая асоба, жывёла. Hi дыгаворісься ты c тым уредыю. Максіміха тожа была уреда ладныя, нечыга зуступацца. Ох, уреда бычок, так i глядзіць, каб шмыгнуць у авёс. Іна зьмія, а ён уредыш, i надо ж дыбрацца такой napi! Узмацн. УРАДНЮГА. Якей жа уряднюга етый маліц, мінуты такою дзяўчонкым ні даець: то шчыпнець, то шчаўкнець. Памянш. УРЭДНІЧАК, УРАДНЮЖКА. Ах ты, уреднічык малінькій, усё ўремя дзеду дренна дзелыіш. Hy ŭ уряднюжка ж ты стала, хочыш пруціка. УРЭЗАК м. Адрэзак, кавалак (бервяна). Зь етых урезкыў нічога ня зьдзелыіш, на дровы пойдуць. Памянш. УРЭЗАЧАК. Адзін урезычык кінь, можа айдзе натточка нада будзіць. УРЭЗАЦЦА зак. метаф. Спадабацца. Ікая-то віхрянскыя дзеўка яму ўрезылыся. УРЭМЯЧКА н. памянш. Час. A ці мы мала трясушчыга ўремічка піріжылі, бувала, як вечыр, так i баісься, каб хто ня грюкнуў. УСАБАЧЫЦЬ зак. эмац. Прысудзіць. Як усыбачуць судык пітнаццыць, тады ты пыадурюваіш зь мятлою на вуліцы. УСВЯЩЦЬ зак. 1. Засвяціць. Нешта пагода ні прідумыць ікая: то сонца усьвеціць, а ціріс пуўчыса, глядзі, дождж пашоў. 2 перан. Ударыць раптоўна. У яго ні пытаць, усьвеціць — тады рызьбірайся зь ім. УСВЯЦЁМШЫ дзеепрысл. Ударыўшы раптоўна. Пашлі, усьвяцёмшы Коліныму вогірю
0 👁