УВЯШЧАННІК, УВЯШЧАЦЕЛЬ, УВЯШЧАЦЕЛЬHIK м. Той, хто ўгаворвае, пераконвае. Як дурь у гылаву уваб'ецца, ніякій увішчаньнік ні паможыць. Паслухыіш дзедкыўскыга увішчаціля — кажыцца, ён npay, a Сільчынка саўсім другоя гаворіць. Такога увішчацільніка, як Нісьцярёнык, сымаго нада на пуць ісьцінный нывадзіць. УВЯШЧАННІЦА, УВЯШЧАЦЕЛЬНІЦА ж. Доўга тулкувала Сідарёнкыва увішчиньніца с Пракопым. Каб ты паслухыў Навумыву увішчацільніцу, ema було б дзела. УГАВАРЫВАННІК, УГАВАРЫЦЕЛЬ, УГАВАРЫЦЕЛЬНІК, УГАВАРЫВАЦЕЛЬ, УГАВАРЫВАЦЕЛЬНІК, УГАВОРНІК м. Угаворшчык. Пашлі угыварівыньнікі к Хвядону, ні знаю, што ў іх палучыцца. Ты паслухыў ба, якей угываріціль быў Ныталкін сын, во ўмеў зылівацца сылаўём! Не, Сазоныў угываріцільнік ні зыхадзіў сюда ужо нескылъка дней. Ты ня чуў, якей угыварівыціль быў Іхімёнык, дайжа Лыўрінкову дачку апутыў. А хвытаіць угыварівыцільнікыў i січас, іх ды пріпадка, як нярезыных сыбак! Каб вы пыслалі Кіреівыга угаворніка, можа б якей толк быў, у яго язык дужа ладна пыдвязын. У ГАВАРЫ ВАН HIЦ А, УГАВАРЫЦЕЛЬНІЦА, УГАВАРЫВАЦЕЛЬНІЦА, УГАВОРНІЦА ж. Ты была б харошыю угыварівыньніцыю, толька Максім i цябе ні паслухыіць. Мы тожа знаім, ікая c Аўдоткіныя дачкі угываріцільніца. Сірьгяёнкыва угыварівыцільніца паможыць табе, як блыха кымару. Бягіць на помышч яшчэ адна угаворніца, утрёх яны доймуць Аўхіміху. УГАВОРЛІВА прысл. Умеючы ўгаворваць. Адзін умеіць пыдыйціць угаворліва, a ў другого так ні пулучаіцца. УГАВОРЛІВАСЦЬ, УГАВОРЧЫВАСЦЬ ж. 1. Умение ўгаворваць. У Стыхвынка угаворлівысьці ну пуўдзяреўні хваціць, дужа умеіць рызьлівацца кукушкыю. Сюда каб Навуміха зь яе угаворчывысьцю. 2. Патрэба ўгаворваць. Ны яго трудна сыбраць угаворлівысьць, ціряшчур уломістьій. Табе угаворчывысьці ні хваціла, а ён ema любіць. УГАВОРЛІВЫЙ прым. 1. Такі, які ўмее ўгаворваць. Іўка бьіў угаворлівый мушчына, каго хочыш мог улумаць. 2. Такі, якога лёгка ўгаварыць. Прікінь слова, ён угаворлівый, паслухыіць зразу
Дадатковыя словы
увабецца, увішчйньніца
0 👁