Паказваць, высоўваць. Тыркылыся пы бызару ш чыснаком, галоўкі пырядышныя, ды ні апшалушыны, нікрасівыя. ТЫРНУЦЬ зак. Высунуць. Нейкія тряпкі тырнула, а тады ўсё ў кашолку i бягом з бызара. ТЫРКАЦЬ II незак. Тпрукаць. Ema ні Трахім, ema Купчанкоў маліц тыркыіць. ТИРКНУЦЬ зак. Тпрукнуць. Я ж хырашо чула, нехта тыркнуў, a пыглядзела — нікога німа, што ŭma такоя? ТЫРХАННІК м. Той, хто штурхае. Ці ні пыдаўся Купряёнкыў тырханьнік у Малітычы, нешта яны пыміналі ўчора. ТЫРХАННІЦА ж. Штурхнець Санька emy тырханьніцу, i йна атляціць як мячык. ТЫХКАЦЦА незак. Моцна біцца (пра сэрца). У Паўліка тожа тыхкылыся серца, як увідзіў, што ўсе пывярнулі к Ныталычкіным. ТЫЦНУЦЦА зак. Сунуцца, умяшацца. Алёна тожа тыцнулыся туды. Ён усігда тыцніцца, куды ні нада. ТЭПКАННЕ н. Тупанне. Мала пользы з майго тэпкыньня, што я пымагу, калі зы саломіну зычаплюся i валюся. ТЭПКАЦЬ незак. Тупаць. Ны дваре пакуля тэпкыіць, а як далыйы сы здароўім будзіць, хто яго знаіць. ТЭПАЦЦА, ТЭПКАЦЦА незак. 1. Тупаць. Ды пасьледніх дней тэпылыся, нядзелі ні пыліжала. А што ж ты зьдзелыіш, будзіш тэпкыцца, раз паможч некыму. 2. Tyпацца. Як табе тэпыіцца ў нявесткі, ці троху глядзіць? Яно б тэпкылысн, каб сіла троху тріпіталыся. у УБАБУХЫВАННЕ н. перан. эмац. П р а З м е р н а в я л і к а я п л а т а. Убабухывыньня ні падумыўшы бяс пользы, нада було рыспрасіць пры карову. УБАЖЫЦЦА зак. Паклясціся. Я нічога ні знаю, нійдзе ня быў i нікога ня відзіў, — убажыўся, укляўся, i яму паверілі. УБАЗІЦЬ зак. эмац. Ударыць. Я ўжо хацеў убазіць яго дрючком цірісь сьпіну, дык ён пабег. УБАЎЛЯЦЬ, УБАЎЛІВАЦЬ незак. эмац. Апускаць уніз, усыпаць. Дыпыдбіраім кончыкі i будзім убыўляць кар
Дадатковыя словы
тйркнуць, убабўхывыньня
2 👁