СЦЯСЫВАННЕ н. Счэсванне. Только што сьцясывыньня, кріва, няроўна, пупруўляць усё прідзіцца, пірядзелывыць. СЦЯСЫВАННІК, СЦЁСЫВАННІК м. Той, хто счэсвае. Во ўзяўся сьцясывыньнік, із-за вуха гакыіць тыпаром, праўда, сухая дубіна дужа цьвёрдыя. Каб твой сьцёсывыньнік ня выпусьціў manop ды пы наге ні дзіўбануў. СЦЯСЫВАННЩА, СЦЁСЫВАННІЦА ж. Пымагі нямножка етый сьцясывыньніцы, нічога іна ня зьдзелыіць c сукуватыю палкыю. I другая сьцёсывыньніца столько надзелыіць, сколько первыя. СЦЯСЫВАЦЬ незак. Счэсваць. Усё сучча пыдряд надо сьцясывыць. СЦЯСЫВАЦЦА незак. Счэсвацца. Нейкыя павітыя бярёза, пірякручыныя, ня дужа хочыць сьцясывыцца. СЦЯСЫВАНЫЙ дзеепрым. Тут ужо съцясывына, ды мала, нада троху болыиы цісануць. СЧАПАЦЬ, СЧАПКАЦЬ, СЧАПАЦЦА, СЧАПКАЦЦА зак. Схадзіць з цяжкасцю. Можа заўтря як-небудзь шчапыю к сястре ў Вароўскыга. Каб шчапкыў у горыд, хужы ні було б, солі саўсім мала астаецца. Шчипылыся я ў лес i дырма: мала грібоў, кабылы троху пупыдаюцца. Цяперя ўжо ні знаю, калі удасца шчапкыцца у Жавінку. СЧАПЛІВАННЕ, СЧЭПЛІВАННЕ, СЧАПЛЯННЕ н. 1. Злучэнне чапляннем. Пымагі яму, а то ён два часы будзіць вазіцца іш шчаплівыньнім. Не, ema шчэплівыньня ныўряд каб дзіржальіся. Якоя ў цябе шчыпляньня, дзелыіш, як ні сваімі рукамі. 2. Зніманне. Зыгрімеў разым ж жардзіныю, пулучыў шчаплівыньня. Hi балыйся ca шчэплівыньнім, прадзень вузёл у банічку i ўсё. Пыстаў лесьвічку, што ema зы шчыпляньня з вугла. СЧАПЛІВАЦЬ незак. 1. Злучаць чапляннем. Неік дзьве быраны шчаплівыіць i скародзіць. 2. Знімаць. Вун вярёўкі ну крюку вісяць, шчаплівый i пойдзіш за конімі. СЧАПЛІВАЦЦА незак. 1. Злучацца чапляннем. Пыглядзі, чаго ў іх amoca ні шчаплівыіцца, можа што пыдагнуць нада. 2. Знімацца. Вярёўка зычапілыся i ня хочыць шчаплівыцца. СЧАПЁМШЫ дзеепрысл. Злучыўшы чапляннем. Нывізаў кыня шчапёмшы кускі цэпа
Дадатковыя словы
пыдагнўць, шчйпылыся
0 👁