ССАДЗІЦЬ зак. Ушчыльніць. Была воцьціпіль, сьнег ccaдзіла, ён замёрз, хуць едзь ны кані. ССАННЁ н. Ссанне. Слабінькій цялёнычык, паетыму у яго i ссаньнё такоя, ты падзъдзержы яму галоўку. CCAHHIK м. Той, хто cce. Мой ссаньнік насмокчыцца i засьнецъ лі цыцкі ну руках. ССАННІЦА ж. Ладныя ссаньніца ўзілася, два часы пройдзіць — i зноў пріклыдай, пішчыць. ССАЦЦА незак. Ссаць сябе. Ці ні двынаццыцъ у етый карові: прівучылыся ссацца, ляжыць i высьсіць сыма сябе. ССАНЫЙ дзеепрым. Такі, якога ссалі. Я як прібегла c поля, карова была ссаныя: цялёнык атвізаўся, прібег i выссыў. ССЕДЖЫВАЦЬ незак. Сядзець i выносіць нязручнасці, непрыемнасці. Хвытаіць жа ў яе цярьпеньня сьседжывыць у такой тлумішчы! ССЕЧ зак. Насячы, нарыхтаваць. Каб сьсек вазок, прівёз ды ўпыряччыўу було б як найшоў. ССЕЧЦА зак. 1. Ссячыся. Ulmo ні сьсякецца — пыляжыць, прасохніць i згаріць у печы. 2 перан. Распачаць сварку. Як сьсекліся нідаўнія падругі — дзіва було! 3 перан. Спыніць сварку. Hi на тую Сашка пупала, съсеклыся, зумурувалыся, i болъшы слова ат яе ні пачулі. ССІЛЕЦЬ, ССІЛЕЦЦА зак. Здолець, змагчы. Каб сьсіліў скасіць, там ёсьць ніплыхая атава пы аборычкых. Ці сьшіцца ён адзін пыдняць такую ношку, паможч ба нада. ССІЛЬНІЧАЦЬ зак. Згвалтаваць. Немцы ў дзяреўні сталі, злавілі дзяўчонку, пывялі к речкі i сьсыьнічылі. ССІЛЬНІЧАНЫЙ дзеепрым. Лявон ні пыглядзеў i сьсільнічыныю ўзяў, відна, любіў яе. ССЫЛЬШЧЫК м. Той, якога саслалі. Ён рысказывыў, што ссьільшчыкі пастроілі сабе дамы. ССЫЛЬШЧЫЦА ж. Тома была ссьільшчыца, яны сыйшліся i жылі ўмесьці, траіх дзяцей ныжылі. ССЫЛЬШЧЫКАЎ прым. Такі, які мае адносіны да ссыльнага або належыць яму. Кулініну дачку узяў ссь'ільшчыкыў сын, пазьней яны прііжджалі сюда. ССЫЛЬШЧЫЦКІЙ, ССЫЛЬНІЦКІЙ прым. Такі, які называе ссыльнага. У ссьільшчыцкый жызьні яны цяпнулі
Дадатковыя словы
ссьільшчыкыў
6 👁