СПУСЦЕЛЫЙ дзеепрым. Ну спусъцелый зямле сей ці ня сей, можа засіў верніш. СПЫРХЫВАЦЬ незак. Саскокваць. C сукоў спырьхывылі, пакуля меншый нагу пыдвярнуў. СПЫРХЬІВАЦЦА незак. метаф. Спраўляцца, раўняцца. Айдзе табе спырьхывыцца c Клімчынкамі, у іх пяціра трудаздольных у хаці. СПЫРХНУЦЬ зак. Саскочыць. Айдзе ты спырьхніш c такея вісычыны, тута сажні mpi будзіць. СПЫРХНУЦЦА зак. Справіцца, зраўняцца. Хацеў ба ты спырьхнуцца з Гынчарёнкым, — не, ні палучыцца. СПЯЛЕННЕ н. Давядзенне да спеласці. Будзіць табе сьпяленьня, што шынтрыпа аптрясець усё ды яблычка. СПЯННЁ н. Спеласць, даспяванне. Холыд, дажджы, пагода нікудышныя, нічому німа сьпіньня i росту німа. СП'ЯНЧЫВАННЕ н. Співанне. Cn 'янчывыньня да толку ні дывядзець, n 'яніц зы пасьледніх людзей шчыталі i шчытаць будуць. СГГЯНЧЫВАЦЬ незак. Даводзіць да п'янства. Друзья сп'янчывыюць яго, то адзін пыставіць, то другей. СІГЯНЧЫВАЦЦА незак. Даходзіць да п'янства. Калі пычаў сп'янчывыцца, то ŭ прыпаўня жджы дыбра. СП'ЯНЧЫЦЬ зак. Давесці да п'янства. Самі cn 'янчылі хлыпца, а цяперя якочуць, зы гылаву хвытаюцца. СП'ЯНЧЫЦЦА зак. Дайсці да п'янства. Дичка ладныя жалывыньня пулучаіць, іна пудучылыся, а хлопцы cn 'янчыліся. СП'ЯНЧАНЫЙ дзеепрым. У аднае мужык cn 'янчыный i ў другея, пыплачуцъ дый цірьпяць, а што ты зьдзелыіш. СПЯСЦЕНЕЦЬ зак. Спесціць. Кукыл сваіх сьпясьценіла, нічога ня дзелыюцъ, толька танцулькі на ўме. СПЯСЦЕНЕЦЦА зак. Спесціцца. / Клімянкова сьпясьценілыся, што ляніцца карову цыркануць. СПЯСЦЕНЕНЫЙ, СПЯСЦЕНЕТЫЙ дзеепрым. Калі дзеці сьпясьценіныя, толку ат іх ні дыжыдай. Каб яны меншы былі сьпясьценітыя, луччы б було. ССАДЖЫВАЦЬ незак. Збіваць шчыльна. Калі дужа круціць, прець, дык містамі сьнег крепка ссаджывыщъ. ССАДЖЫВАЦЦА незак. Збівацца шчыльна. Як сільный вецір, сьнег ссаджывыіцца, што лупаткыю чуць удзяўбеш
Дадатковыя словы
пянства, спянчаный, спянчыванне, спянчывыцца, спянчывыюць, спянчыцца, спянчыць
0 👁