ся, a тады змыўся куды-то. Ён тады быў сключоный сь піцьцехнікі зы свайго бацьку. СКЛЮЧОМШЫ дзеепрысл. Сключомшы, куды ён дзеніцца, будзіць у дваре сядзець. СКЛЯЛЧЫВАННЕ н. 1. Скамячванне. Воць січас зы склялчывыньня табе пупадзець луччы некуды. 2. Скамечаныя рэчы. Вун тваё склялчывыньня лі парога ляжыць. СКЛЯЛЧЫВАЦЬ незак. Скамячваць. Будзіш так склялчывыць, у цябе нічога акуратныга ні астаніцца. СКЛЯЛЧЫВАЦЦА незак. Скамячвацца. Ды я тожа віджу, што ў вас усё пыдряд склялчывыіцца. СКЛЯЛЧЫЦЬ зак. Скамячыць. Рубашкі склялчыў, што іх у рукі нілізя ўзяць. СКЛЯЛЧЫЦЦА зак. Скамячыцца. Пасьцілкі твае склялчыліся, ні к чаму годныя сталі. СКЛЯЛЧАНЫЙ дзеепрым. Склялчыныя адзежа кучыю выляіцца. СКЛЯПЛІВАННЕ, СКЛЕПЛІВАННЕ н. Склёпванне. Ня хочыць тваё скляплівыньня дзіржацца, відзіш, узноў разьехылыся. A глянь-ка, акуратныя склеплівыньня пулучылыся. СКНАРНІЧАННЕ н. Скнарніцтва. Hi люблю я такога скнарнічыньня, як у Ліксяёнка. СКНАРЫШЧА м. i ж. павеліч. Сквапная асоба. Аўсяёнык быў чылавек нічога, a йна скнарішча, што сьвет ня відзіў. СКОКА прысл. Колькі. Скока яму ні гыварі, усё роўна сваё тваріць. Памянш. СКОЛЕЧКА. Сколічка тута гуркоў, ны адзін луночык ні хваціць апсімяніць. СКОПАНЫЙ дзеепрым. Выкапаны поўнасцю. Што табе думыць, бульба скопына i прібраджына, дыстывай c погріба ды еж. СКОРАПАСЦІЖНА прысл. Раптоўна, хутка. Саўсім нядумына скорапасьціжна памёр, нешта грудзі здавіла — i німа чылавека. СКОСАЧАК м. памянш. Скосак. Hi глядзі, што скосычык, іна хырашо бярець, луччы другея новыя. СКРАБАННЕ н. перан. 1. Чуханне. Горька mani лазьню, ці відзіш, якоя скрибыньня у дзяцей, даўно ня мыліся. 2. Неглыбокае баранаванне. Такоя скрабыньня ні гадзіцца, тут нада крепка прыскырадзіць, каб дзёрін рызыдраць
Дадатковыя словы
скрйбыньня
0 👁