СКАВЕРЧЫВАННЕ н. Згінанне, скурчванне. Скаверчывыньня як возьміцца, дык пірякруціць чылавека, што ны сябе ні пахож станіць. СКАВЭНЧЫЦЬ зак. Сагнуць. Hi знаю, чаго іх абоіх скавэнчыла, яны ўсігда у пріглядзі былі, ні застуджывыліся. СКАВЭНЧЫЦЦА зак. Сагнуцца. Скавэнчыўся наш старэйу Пакуля зьлезіць сь печы, ныякочыцца. СКАВЭНЧАНЫЙ дзеепрым. Якей зь яго жыціль, скавэнчыный ляжыць на печы, хырашоу унучкі вады пыдадуць. СКАЗАНУТЫЙ дзеепрым. Сказаны недарэчы, не да месца. Во ema скызанута, тута калі i ня хочыш, дык зыхахочысься. CKAIBAHHE н. Раскайванне. Нашто мне яго скаівынънЯу калі такую гадысьць сытваріў. СКАІВАЦЦА незак. Раскайвацца. Сколька разоў ён скаівыўся i ўсё роўна сваё сыпысаў. СКАЯЦЦА зак. Раскаяцца. Скаіцца ні магу, чаго я разым зь ім ні паехыла на тую дачу. СКАКУННІК м. Ахвотнік скакаць, прыгаць. Во рузгуляліся скакуньнікіу скачуць i скачуць ціріс кынаву. Памянш. СКАКУННІЧАК, СКАКУНЧЫК, СКАКУНОЧАК. Ах ты, малінькій скакуньнічыку луччы ўсіх прыгыіш. Скакунчык мальчик, усё прыгыў ба. Во скакунчик бычок, вярёўка яму мішаіць рузгуляцца. Відзіш, распрыгыўся скукуночык, дужа рад, ажно сам сабе съмяецца. СКАКУННІЦА ж. Скакуньніца наша первыя будзіць ны вічарінкі. СКАЛАЧЫВАННЕ н. 1. Грубае страсанне. Посьлі такога скыличывынъня куча сучча астаніцца пыд яблыныю. 2. Збіванне масла. Дзіўлюся я ну Кузьмова скыличывынъня: дзелыіць як ні сваімі рукамі. СКАЛАЧЫВАЦЬ незак. метаф. Абабегваць. Ты cnpaciy сколька яны скылачывылі дзірявень. СКАЛАЦІЦЬ зак. Абабегаць. Бувалау ні прідумыцЬу сколька мы за ныч скалоцШу чуцъ ня ўвесь сільсавет аббягім. СКАЛЫВАЦЬ незак. Праколваць неаднаразова. Бысіка лета бегылі, сколька разоў ногі скалывыіш, бувала, ды нарыву дыхадзіла
Дадатковыя словы
скакўнчык, скакўньнікіу, скакўньніца, скакўньнічыку, скызанўта, скылйчывынъня
1 👁