ДЖАНЫЙ дзеепрым. Будзіць бегыць рышшалуджыный, пакуля пасьледнія капейкі ні npan 'ець. РАСШАЛУДЗЁМШЫ дзеепрысл. Грошы зывяліся, можыць i рушшулудзёмшы пыхадзіць пы Каробчыну. РАСШАМАТАЦЦА зак. метаф. Пайсці (пра дробны часты дождж). Позна вечыра як рышшымытаўся дождж, дык во i сяньня дзень ні сьціхаіць. РАСШАПТАЦЦА зак. Пачаць доўгае шаптанне. Прося c Хадорыю рышшыпталіся, часы два стыялі кылы былыйыка. РАСШАТЫВАЦЦА незак. перан. Разварушвацца. Пыднімуся, а тады цэлый час рышшатывыюся, пакуля рысхаджуся трошку. РАСШАТАЦЦА зак. Разварушыцца. Ты ўжо рышшышаўся, вазш і вёдры ды схадзі к калодзіжу. РАСШВІГІКЫВАННЕ н. эмац. Раскідванне ў злосці. Hi на Хведзьку ён пупаў, тэй ба зы такоя рышшвткывыньня нулупіў бакі. РАСШВІГІКЫВАЦЬ незак. эмац. Раскідваць у злосці. Нечыга рышшвшкывыць, ня ты складывыў i ніхай ляжыць ціхінька. РАСШВІГІКЫВАЦЦА незак. 1. Раскідваць у злосці. Дужа ты рышшвігікывыцца пычаў, глядзі, каб пы кысьцях ні заробіў. 2. Раскідвацца ў злосці. Усё табе ні так, усё рышшвігікывыіцца. РАСШВІГІКАЦЬ зак. Раскідаць у злосці. Бінда каб хацеў, ён ба тых шлэптухыў одною рукою рышшвігікыў. РАСШВІГІКАЦЦА зак. 1. Pacкідаць у злосці. Ну чаго ты рышшвігікыўся, ня можыш акуратна пірілажыць? 2. Раскідацца ў злосці. Тряп'ё тваё рышшвігікылыся, сыбірай наныва. РАСШВІГІКАНЫЙ дзеепрым. Тама Дыдзянок усё рышшвігікыныя складывыў i бурчэў. РАСШВІРЫВАННЕ н. Рэзкае раскідванне. Мне тваё рашшвірівыньня саўсім ні ныравіцца, ну-ка сыбірай усё на места. РАСШКУМАЧЫВАННЕ н. Раздзіранне на кавалкі. Посьлі такого рушшкумачывынъня тута нічога цэлыга ні астанецца. РАСШЛЫКАЦЦА зак. эмац. Пачаць часта пралазіць. Hy ŭ рашшлыкыліся дзеці, ува ўсе шчэлкі прышчамлівыюцца i сьмяюцца
Дадатковыя словы
рышшалўджыный, тряпё
1 👁