Сучасная народная лексіка (1996). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 305  ▶ 
ПОХЛЕБКА ж. Вадкая страва. Ня дужа ім хочыцца тваю похлібку есъцъ. Памянш. ПОХЛЕБАЧКА. Толька што похлібычка, кой-айдзе капусьціна плавыіць. ПОШЛІН ж. Пошліна. Гыварілі, цяперя дырыгая noшлін стала, многа плаціць нада. ПОШЛІНЬ ж. Пошасць. Нейкыя пошлінь ходзіцы гылыва баліць i кашыль душыць, дык я лупатку ў рукі, зубы сатну i кыпаю. ПРААБЛОЖЬІЦЬ зак. Праляжаць аблогай. Тэй кусок трі гады прыабложыў, тады жыта пасеілі, дык було як тоысьнік. ПРАБАГАВАЦЬ, ПРАБАГАВАЦЦА зак. Пражыць вельмі добра. А што ім атхадзіла, зы маткыю прубугувалі, тая білыся як рыба аб лёд. Ныўряд, каб яны npyбугуваліся, як Аўхіміняты, ня ў тэя рукі пупалі. ПРАБАРАХЛЕЦЬ, ПРАБАРАХЛЕЦЦА зак. неадабр. Прабалбатаць. Што яны дзелылі, прыбырахлелі пуўдня кылы Хвядосіхі. Пры якую работу яны думыюць, глідзяць, айдзе прыбырахлецца дзень. ПРАБАЎДЗЮЛІВАННЕ н. Няўмелае прабіванне. Ты відзіш, якоя ў яго прыбаўдзюлівыньня: адну дзірьку два часы дзяўбець. ПРАБІРАЦЬ незак. перан. Прамочваць (пра дождж). Як ніважна складжына кыпа, дажджом наскрозь прыбіраіць. ПРАБРАЦЬ зак. Прамачыць (пра дождж). Прыбраў маю капёшку дождж, ну што ты хочыш, такей атліў. ПРАБРАНЫЙ дзеепрым. Прыбраны кучкі ды зямлі, рыстрісай, ніхай сохнуць. ПРАБІЮШЧЫЙ прым. Прабіўны. У райком нада іціць прьібіюшчыму чылавеку, рытызява туды нечыга пысылаць. ПРАБЛУТУНЯЦЬ, ПРАБЛУТУНЯЦЦА зак. Прашвэндацца. Пасьці цэлыя лета прублутуняў як ніпрікаінный. Работы ат іх дужа ні дажджэсься, глідзяць, каб нядзелю прублутуняцца. ПРАБЛЫКАЦЬ зак. эмац. Прашвэндацца. Дзень праблыкыла, нічога ня зьдзелыла i зымарілыся, худзь ба пысядзець. ПРАБОЙНІЧАК м. памянш. Прабойнік. Такей лоўкінькій прабойнічык, што хочыш праб'ець, ты мне яго ні пыціряй. ПРАБОЙЧЫК м. памянш. Прабой. Калі прабойчык з насечкымі, яго ня вырьвіш, асобінна сь цьвёрдыга дзеріва
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

прабець, сатнў
0 👁
 ◀  / 305  ▶