ПАХАДЗІЦЬ зак. метаф. Пабіць, адлупцаваць. Кылы яго каб пыхадзіў c харошым рімушком, тады б ён паслух ыў. ПАХАЛ АСЦЯ КАВАЦЬ, ПАХАЛАСЦЯКАВАЦЦА, зак. Пажыць халасцяком. Пыхылысьцякуіш, як паедзіць твыя ніныглядныя к маткі. Ён пырядышна пыхылысьцікуваўся, года пуўтыра адзін жыў. ПАХАНУЦЬ зак. Узараць крыху. Пыхаў летыся, што б тута крутнуцца, пыхануць ны кані. ПАХАНУЦЦА зак. Узарацца крыху. Лі кустоў пыханецца, i можна будзіць нескылька быразёнык бульбы ўкінуць. ПАХАНУТЫЙ дзеепрым. Толька што няўмекыва работа: айдзе пыханута, айдзе так праехына, цырапнута плугым. ПАХАРКА ж. Жанчына-араты. А што, i мы былі ndхырькымі, як некыму було за плугым хадзіць. ПАХАРОНЕТЫЙ дзеепрым. Пахаваны. У Зяціцы лёнчык ны магільніку пыхароніт, а пленныя пряма ны быльшаку. ПАХАРЧЫЦЬ зак. Патрымаць на стале. Каморніка я троху пыхарчыла, нядзелі дзьве у мяне жыў. ПАХАРЧЬІЦЦА зак. Пакарміцца пэўны час. Каб пыхарчыцца, нада пытхыдзяшчыю хызяйку найціць i каб чыстыя была. ПАХАРЧОМШЫ дзеепрысл. Троху пыхарчомшы, аткызала ац стыла. ПАХАЎРУСАВАЦЬ, ПАХАЎРУСНІЧАЦЬ зак. Пабыць у хаўрусе. Як пьіхаўрусывыіць із зладзеімі, то яны дывядуць ды дыбра. C такімі людзямі луччы ні ў якія дзялы ні ўхадзіць, пыхаўрусьнічыіш — а тады будзіш каіцца. ПАХВАТЫВАЦЬ незак. 1. Быць крыху падобным. Меншый — увесь бацька, копія яго, а брльшый ны матку пыхватывыіць. 2. Даводзіцда сваяком. Не, ні na Веркі, a пы Навуму яны пыхватывыюць яму раднёю. ПА-ХЛАПЕЦКУ прысл. Як хлопец. Табе ні патходзіць пы-хлапецку ныпрятывыцца, надзень старейшый пулушубык,— зыкалеіш. ПАХЛЕБАРОБНІЧАЦЬ, ПАХЛЕБАРОБНІЧАЦЦА зак. Пазаймацца сельскай гаспадаркай. Андрюшчыхін сын гываріў, што i яму хацелыся б пыхлібаробнічыць. Не ўжо, пажыўшы у горыдзі, ныўряд ці захочыцца каму пыхлібаробнічыцца. ПАХЛЕПЯСТАЦЬ зак. Пахлябтаць. Дзьвері так кідаіш, ні прічыняіш, сыбакі ўскачылі i ўсё пыхліпісталі. ПАХЛЮПАЦЬ зак. перан. 1. Патупаць па макрэчы
Дадатковыя словы
пыханўць, пыхаўрўсьнічыіш, пыхылысьцякўіш
0 👁