ГАНЫЙ, ПАСМОРГАНЫЙ дзеепрым. Вун пысмырганыя пучкі, адзьдзельна ліжаць. Кыласкі трошку пасморгыны, нямнога. ПАСМАШНІЦЬ зак. Зрабіць больш смачным. Харошыя ты была б баба, каб пысмашніла ету крупеню. ПАСМАШНІЦЦА зак. Зрабіцца больш смачным. Як пысмашніцца, дык наго ж, i Пятрок будзіць есьць. ПАСМАШНЕНЫЙ дзеепрым. А тыкі чуствыіцца, што капуста пысмашніныя. ПАСМІХА м. i ж. Той, з каго смяюцца. Айт, гаворіця вы: хлопіц — так, пасьміха. Іна ўсігда была пасьміхыю, а цяперь зывяршыла. ПАСМІХАВІШЧА н. Здзеклівы смех. Щ ты ўсігда будзіш служыць длі пасьміхывішча, ці калі-небудзь возьмісься за розум? ПАСМІХАННІК, ПАСМІХЫВАННІК м. Той, хто пасміхаецца. Кыпітоніха ладна прыздравіла пысьміханьнікыў. Што-то лыбюцца вашы пасьміхывыньнікі, нешта' сьмешныя зьелі. ПАСМІХАННІЦА, ПАСМІХЫВАННІЦА ж. Чаго вы, пысьміханьніцы, зубы лупіця, ньі сябе пыглядзіця. Муўчала б ты, пасьміхывыньніца, зубы сьцяўшы. ПАСМІХЫВАННЕ н. Пасмейванне. Ідзі ты знаіш куды ic сваім пасьміхывыньнім, яно нікому ні аньціресна. ПАСМУЦІЦЬ зак. Зрабіць засмучаным. Ты ныпрасна Алёшку пусмуціла, ета золыта, я ня хлопіц, айдзе ты найдзіш такога. ПАСМУЧАНЫЙ, ПАСМУЧОНЫЙ дзеепрым. Пашоў Сярёжка ат Андреевых пасмучыный, відна, нічога у яго ні пулучаіцца ic сватыньнім. Нешта ходзіць твой будушчый зяць пусмучоный, знаць, ні выпалівыіць у яго з работыю. ПАСМУЦЕМШЫ дзеепрысл. Паехыў Шурік у горыд пусмуцёмшы. ПАСМЫРКАТАЦЬ, ПАСМЫРКАТАЦЦА зак. Пабу рчаць злосна. Што зы баба акыянныя, як пысмыркочыць, у яе, кажыцца, ну душэ пыляхчэіць. Пысмыркыталыся, дык ажно глядзіць вісялей. ПАСОДЖАНЫЙ дзеепрым. 1. Пасаджаны, пасеяны. Хадзіў у каробчынскій сад i выкапывыў пасоджыныя яблынкі, во айдзе браў. Бульба ў іх пасоджына. 2. Зняволены. Етыя былі пасоджыны, a красьць узноў кралі, тады зы Сыўчынка узяліся. ПАСПАГАДЫВАЦЬ зак. Паспачуваць. Некыму було дзіцям пыспыгадывыць, сьцёрлыся сім'я, адзін маліц нейдзі зы Сажом жывець