ПАСКУЛЕЦЬ зак. неадабр. Пахныкаць, папрасіць надакучліва. Пускулеў: есьць хачу,— я дыла кусочык булычкі, схваціў i пабег. ПАСКУСЦЬ зак. 1. Паскубці. Карова трошку паскубла ны абложкі i мыкыіць: глядзіць, каб карзінку яблык прігатовіў. 2 перан. Папрасці. Некылі зы прясьліцу caдзіцца, мінутку пускубеш, a малыя пішчаць. ПАСЛАБАДНЕЦЬ, ПАСЛАБАДНЕЦЦА зак. Аслабнуць (пра нацягнутую вяроўку). Рызьвязывый, вярёўка пыслыбаднела, ды скарей, ато ўзноў ныцягніцца. Нісколька твае вузлы ні пыслыбаднеліся, хуць рызрізай. ПАСЛАБЧЭЦЬ зак. 1. Зрабіцца слабейшим. Міхальчонык пыслабчэў зы зіму, чуць варушыцца, а то ж усё гогылім хадзіў. 2. Аслабнуць (пра нацягнутую вяроўку). Задоўка пыслабчэла, палка можыць сыма паехыць. ПАСЛЕДАК м. 1. Астаткі, рэшткі. Я табе ды пасьледку аддаю ўсё, што ёсьць. 2. Заканчэнне, завяршэнне. Ны пасьледык ён ішчэ бырану ўзяў, стыяла пыць сьцяною старінькыя дзірівяньнінькыя. ПАСЛЕДНІЙ прым. Такі, які валодае ніжэйшай ступенню якасці, уласцівасці. Якея работы хацець, ён пасьледній гультай. Пасьледнія тряпло ў дзяреўні,— во хто іна тыкая. ПАСЛЕДЫШ м. перан. Апошняя жывёліна ў гаспадарцы. Ета ў мяне кыбанчык пасьледыш, болыиы я ня ўздолію дзіржаць скыта. ПАСЛІЗНУЦЬ зак. Аслізнуць. Бліны пасьлізьлі, іх нілізя есьць, кідай у сьвінноя цеста. ПАСЛІЗНУЦЬ зак. Пакаўзнуцца. Пысьлізнула ныга i пыць сябе, устаў, a нуступіць ні магу, чуць даклыпыў ды хаты. ПАСЛЯДЗІЦЬ зак. Пакінуць сляды. Хто б ета так пысьлядзіў кылы бані, што яму нада було. ПАСЛЯЗАЎТРАГА прысл. Паслязаўтра. Гываріў Міхалка, што падойдуць посьлізаўтріеа c сыным, памогуць ськідыць сьцены. ПАСМАКТАНЫЙ дзеепрым. Выхлябтаны. У кошкіный місычкі нічога німа, усё пысмыктана. ПАСМАРГАЦЬ, ПАСМОРГАЦЬ зак. Вырваць сморгаючы. Табе ўремя нада трі часы каноплі пысмыргаць. Пасморгый лібядзіны, каб ні рысьсіваліся. ПАСМАРГАЦЦА, ПАСМОРГАЦЦА зак. Вырвацца сморганнем. Іх тута нямнога пысканьнін, пысмыргаюцца. Каб пасморгыліся лішнія пацсоніцы, яны ціряшчур густы. ПАСМАР
Дадатковыя словы
паскўб, пысьлізнўла
0 👁