здычуць. ПАМУЗДЫЧЫЦЦА зак. 1. Паразмаўляць попусту. Дзела німа ніякыга, ім абы пумуздьічыцца, ўремя правесьць. 2. Пабіцца. Хто іх знаіць, відна ладна пумуздычыліся. ПАМУШТРАВАЦЦА зак. Прыкласці шмат намаганняў. Коля пумуштруваўся, пакуля хату пыставіў, ну цяперя ён надоўга спакоін. ПАМЫІШЧЫ мн. павеліч. Памыі. Куды зря ільлюць памыішчы, пад ногі пряма ны дваре — ні прайціць, такея нікуратныя людзі. ПАМЫЙНІЦА ж. метаф. груб. Морда. Наеў памыйніцу ны маткіным хлебі, a скасіць абложку — ёй суседа npaci. Памяти. ПАМЫЙНІЧКА. 1. Невялікая памыйніца. Памыйнічка рызвалівыіцца, нада абруч ныцягнуць, а ён сьпіць сабе i ні npa што ня думыіць. 2. Морда. Ладныя памыйнічка i ў меншыга, ні хвыраў. ПАМЯЖДЖУРЫЦЬ зак. Падавіць, парасціскаць. Я пылажыла ны скамеічку пріснакі i накрыла, а ён прішоў, раз! — сеў i ўсё пымяжджуріў. ПАМЯЖДЖУРЬШДА зак. Падавіцца, парасціскацца. Нешта ў цябе пымяжджурілыся ў решыці, што там було? ПАМЯЖДЖУРАНЫЙ дзеепрым. Пымяжджуріныя бульба пыд ныгамі, во што ета. ПАМЯЗДРАЧЫЦЬ зак. 1. Падавіць, парасціскаць. Астарожна c карзінкыю, яйцы ні пыміздряч, ато будзіць яешня. 2 перан. Пабіць, натаўчы. Ладна іх пыміздрячылі ў Колтыві, ніхай самі рыскажуць, што було. ПАМЯЗДРАЧЫЦЦА зак. 1. Падавіцца, парасціскацца. Што ў цябе ў платку пыміздрячылыся, нешта ўсё мокрыя. 2. Пабіцца. Доўга ім пыміздрячыцца, такея праціўныя людзі, нісымыстыяцільныя. ПАМЯЗДРАЧАНЫЙ дзеепрым. Падаўлены, парасцісканы. Прівёз пыміздрячыныя бліны, хут ты іх наныва піріпікай. ПАМЯКАНЫЙ дзеепрым. Неаднаразова павалены. Ты, знаць, сяньня болыйы пымякыный, чым учора, усё цябе валюць i валюць. ПАМЯКЧЫЦЬ зак. Зрабіць мяккім, мякчэйшым. Я люблю, каб пымякчыць яблыка, пабіць кругом, яно сок пускаіць. ПАМЯКЧОНЫЙ дзеепрым. На табе пымякчоныю ігрушку. ПАМЯКЧОМШЫ дзеепрысл. Пымякчомшы, пріятній зьесьць. ПАМЯЛІШЧА 1 н. Дзяржанне ў памяле. Я б яго nipiцягнуў пымялішчым цірісь сьпіну, тады б ён знаў, як лыпытаць. 2 н. павеліч. Памяло. Скруціла пымялішча
Дадатковыя словы
пымяжджў, пымяжджўріныя, пымяжджўріў, скамеічкў
0 👁