адзінкавасці. Уторнула нескылька пымідорін, яны нешта ня хочуць росьць. Зьеж пымідоріну, ета шчытаіцца лёхкыя пішча. Памянш. ПАМІДОРЫНКД. Усё пыдыбралі за вечыр, адна пымідорінка ляжыць у газеці. ПАМІНАННІК, ПАМІНАЛЬНІК м. Той, хто памінае. Ладна пымянулі Сьвірідывыга: пымінаньнікі чуць ні пабіліся. Позна пымінальнікі пляліся ўчора, я іх чула пыц самыю поўныч. ПАМІНАННІЦА, ПАМІНАЛЬНІЦА ж. Многа сыбралыся пымінаньніц, посьлі стыла доўга сядзелі. Заседзіліся нашы пымінальніцы, упоцімкых будуць іціць. ПАМІРАЦЦА незак. Надыходзіць (як пажаданне, пра смерць). Каб жа i хацеў памерць, дык ні пыміриіцца, a жывэй у ямку ні палезіш. ПАМЕРЦЦА зак. Надысці (як пажаданне, пра смерць). Каб памёрлыся, дык худзь ба сьвет ні капціў бяс толку. ПАМІТУСІЦЦА зак. перан. Памутнець. Сядзеў ны пасьцелі, a тады віджу: вочы пымітусіліся i ён брязь гылавою ны падушку. ПАМЛЕЛЫЙ дзеепрым. Самлелы. Як мы ўскачылі ў хату, яны ліжалі памлелыя, дывай мы вады скарей дываць. ПАМНОГА прысл. У вялікай колькасці за раз. Памнога ныклыдаіць у ношкі, пуды пы два, нясець — аж пыхціць. ПАМОЖАНЫЙ дзеепрым. Аказаны (пра дапамогу). Ны такіх атрях толька пынадзейся, будзіць паможына. ПАМОР м. Мор. Мы ня помнім, баба наша рысказывыла: памор найшоў, людзі мёрлі, як мухі, некыму було хуваць. ПАМПУШАЧКА ж. памянш. Пампушка. Ты ні сьцісьняйся, еж, я табе яшчэ пампушычык пыткладу. ПАМУДРАНЕЦЬ, ПАМУДРАНЕЦЦА зак. Памудрэць. К старысьці хто пумудрянеіць, а хто саўсім пудурнеіць. Я віджу, што ты крепка пумудрянеўся: брешыш i ні красьнеіш. ПАМУДРАНЕЛЫЙ дзеепрым. Hi вярзі ты, знаім мы, якей ён пумудрянелый. ПАМУДРЫЦЬ зак. перан. Падумаць, узважыць у думках. Пуму dpi, як тута луччы пуцступіцца к етым калодым. ПАМУДРОМШЫ дзеепрысл. Пумудрёмшы, можна i тута што-небудзь прідумыць. ПАМУЗДЫЧЫЦЬ зак. экспр. 1. Паразмаўляць попусту. Троху пумуздычылі у Лыўрінёнка пыд вакном ды рызыйшліся. 2. Пабіць. Вас i яшчэ калі-небудзь пуму