ПАЛІВАННЕ н. 1. Пакрыццё глінянага посуду палівай. У нас гаршкоў ня дзелылі, із-зы Сыжа прівазілі i прастыя, i c пыліваньнім. 2. Паліва. Пыліваньня ў латычкі апсыпаіцца. ПАЛІЗАЦЦА зак. перан. іран. Пацалавацца. Дзеўкі любюць пылізацца, ты мне ні гыварі нічога. ПАЛІЛА н. жарт. 1. Дровы. Haдa пры паліла думыць, сырэя бульбы ты ні захочыш грызьць. 2. Святло. Каторый дзень наша паліла ня сьвеціць. ПАЛІНЯЦЦА зак. метаф. Пахудзець. Як самі стануць хызяйнічыць, пыліняюцца, npa ўсё думыць прідзіцца. ПАЛНАМОЧАНЫЙ м. Упаўнаважаны. Яго часта вупруўлялі пы кылгасых пылнамочыным, ён усяго нагледзіўся. ПАЛОПАЦЬ зак. груб. З'есці. Пырядышный чугунок капусты варіла, дык палопылі, ні ложкі ні асталыся. ПАЛОПАНЫЙ дзеепрым. Я ны стале ім сала ныкрышыла, зы заслонкыю бульба стыяла,— усё палопына. ПАЛОСІНА ж. Паласа. Ат лесу пырядышныя палосіна усігда пустувала. Памянш. ПАЛОСІНКА. Во тута ладныя былі палосінкі, жыта хырашо радзіла. ПАЛОЦЦЕ н. Праполка. A многа ў мяне палоцьця, na бульбі трыва гудзіць i гряды зырасьлі. ПАЛОЧАК м. памянш. Полка (у лазні). Любілі вы ны палочыку пысядзець у цёплым духу, npa жызінь пыгываріць. ПАЛТРЭТ м. перан. гумар. Поўнае падабенства. Hi разу ня відзіўшы, пызнаіш, што Дзямідыў сын: поўный палтрет. Памянш. ПАЛТРЭЦІК. Канешня, Ільлёў палтрецік, i рост, i голыс, i паходка — ycё яго. ПАЛУВУМНІК м. асудж. Дурань. Што ты пулувумніку скажыш, ці ён цябе паслухыіць. ПАЛУВУМНІЦА ж. Адна пулувумніца тряпнець, другая пытхваціць i пашло пы дзяреўні: ла-ла-ла. ПАЛУДНАВАННЕ н. Полудзень. Нешта вы сяньня спазьніліся c палуднывыньнім, усігда раншы прібігалі. ПАЛУДНАВАННІК м. Той, хто палуднуе. Палуднывыньнікі рызмаріліся, ня хочуць i пыднімацца. ПАЛУДНАВАННІЦА ж. Прібірайці-ка вы, палуднывыньніцы, стол, нада йціць кончыкі дыжынаць. ПАЛУДУРАК м. абразл. Дурань. Хочыш ты розыму у пулудурка найціць, ні ў жысьць ні найдзіш. Памянш. ПАЛУДУРАЧАК. Ці ён прітвыряіцца, ці ныпраўду такей пулудурычык.