ПАЛУДУРКАВАТЫЙ прым. абразл. Дурнаваты. Усё дно як нейкій пулудуркывытый, табе гаворіш адно купіць, а ты ніізьвесна што пpeш. ПАЛУКОПАК м. Невялікая капа. Будзіш міма ехыць — уськінь пулукопык ны калёсы. Памянш. ПАЛУКОПАЧАК. Склаў пулукопычык лі дубовыга куста, ён відзін з дарогі. ПАЛУНОШНІЧАННЕ н. Позняя гульня. Як пызыпіраю дзьвері i ні палезу аччыняць, то атучу ат пулуношнічыньня. ПАЛУПАЦЬ зак. Палыпаць. І Сярьгеіва дычка тожа пыстыяла тутыцька, палупыла, a тады пышла ў тэй бок з Мархвыю. ПАЛУПІЦЬ зак. перан. Пабіць. Ніхай толька зловіць вас Пытапёнык у садку, ён вас палупіць. ПАЛУПІЦЦА зак. Парвацца. Штанёнкі пулупіліся, іх ні лапіць, а толька выкінуць. ПАЛУСАДНІК м. Палісаднік. У іхный дзяреўні чуць ні кылы кажныя хаты пулусаднік. Памянш. ПАЛУСАДНІЧАК. Красівыя пулусаднічкі падзелылі, цьвяты харошыя пысадзілі. ПАЛУСІТАК м. Падсітак. Як хлеб пяклі, дык пулусітык усігда пуд руку надa быў. Памянш. ПАЛУСІТАЧАК. Быў у мяне падрушный пулусітычык, як хлеб печ пipiсталі, i пулусітычык зывыляўся. ПАЛУСЛОЖКА ж. Конная малатарня. У нас у дзяреўні адна была пулусложка, тады цэлыю восінь мылацілі. Памянш. ПАЛУСЛОЖАЧКА. Пулусложычка злумалыся, доўга зь ёю вазіліся, чынілі. ПАЛУЧАННІК м. Той, хто атрымлівае. Пулучаньнікі паехылі кучыю к амбару, прівязуць палучку. Памянш. ПАЛУЧАННІЧАК. Во якей ты пулучаньнічык шустрый, ужо справіўся. ПАЛУЧАННІЦА ж. Ідзець пулучаньніца c пустымі рукамі, відна, ні дывалі сяньня. ПАЛУЧЧЭЦЬ, ПАЛУЧЧЭЦЦА зак. Палепшыцца. Посьлі праўліньня пулуччэла кыляска, дайжа ні так скріпіць. Нада б рыспрасіць, ці пулуччэлыся у Просі здароўя. ПАЛУЧЧЭЛЫЙ дзеепрым. Глядзі, каб твыя пулуччэлыя лесьвічка узноў ні зыгрімела. ПАЛЫБІЦЦА зак. іран. Здзекліва паўсміхацца. Пыстыялі тута, палыбіліся, а тады зукурілі i пыдаліся г Галкывічым. ПАЛЫНДАЦЬ, ПАЛЫНДАЦЦА зак. Пашвэндацца. Што, кылі ён паедзіць у Горкі, там палындыіць зь месіц