цілыся — усе гуркі пыжатыя, ці на іх сядзелі, ці што йта. ПАЖМАЦЦА зак. Паціскацца. Ліцяць ны вічарінкі, каб пыжмацца. 2 перан. Палезці ў вузкі праход. Нада ж прідумыць пыжмацца ў такую вузкую дзірьку. ПАЖМУРЫЦЬ зак. эмац. Выпіць усё. Я думыў, ішчэ многа бярёзывіку, a хваціўся — нічога ні асталыся, усё пажмурілі. ПАЖМУРАНЫЙ дзеепрым. Пажмурін квас, пустэй бітончык стаіць. ПАЖУБРАВАЦЬ зак. Патурбавацца, паклапаціцца. Прішлося ім крепка пужубруваць, як Антона сь сеным зылавілі ну лугу, ладна пабегылі. ПАЖЫВАЦЬ незак. Загойвацца. Ны табе ўсё пыжываіць, як ны сыбаку. ПАЖЫЦЬ зак. Загаіцца. Anneчыныя няскора пыжывець, яно доўга мякніць. ПАЖЫТЫЙ дзеепрым. Да не, у яго рука пажытыя, ужо ўсё дзелыіць як нада. ПАЖЫДЧЭЦЬ зак. Зрабіцца больш вадкім. Улі кружку вады, дык i крупеня пыжыччэіць. ПАЖЫДЗЕЛЫЙ, ПАЖЫДЧЭЛЫЙ дзеепрым. Кулеш нейкій пыжыдзелый, ці ён сам ацстоіўся, ці сюда вады дубуўлялі. Цвета ў лыханку пыжыччэлыя. ПАЖЫЛКІ мн. Жылы. Hi пужай ужо большы, у яго i так пажылкі трясуцца. Памянш. ПАЖЫЛАЧКІ. Гнітанецца зб бярёзкі, што пажылычкі палопыюць. ПАЖЬШАЦЬ незак. Зжынаць. Раншы столька зысівалі кругом i ўсё пыжыналі рукамі, ніякіх машын ні зналі. ПА-ЖЭНСКУ прысл. 3 жаночым захворваннем. Іна даўно мучыіцца па-жэнску, пасьледнія ўремя з бальніцы ні вылазіць. ПАЗАБАБУХЫВАЦЬ зак. перан. Глыбока закапаць, забіць. Ня думыю, што яны пызыбабухывыюць, зімля як камінь, a рыць ім ня дужа хочыцца. ПАЗАБАБУХЫВАНЫЙ дзеепрым. Кольля пызыбабухывына дужа глубока, пранцыў пырысяты падрыюцца. ПАЗАБАВІЦЦА зак. Затрымацца (пра ўсіх, многіх). Aŭ, пызыбавіліся, брігадзіра доўга ждалі, усё ні пріхадзіў i ні пріхадзіў. ПАЗАБАЛДЗЕЦЬ, ПАЗАБАЛДЗЕЦЦА зак. Ачмурэць (пра ўсіх, многіх). Ат пустых трілюд ні хыця пызыбалдзеіця. Ці вы тутыцька яшчэ ні пызьібалдзеліся, слухыўшы Ісая? ПАЗАБАЛДЗЕЛЫЙ дзеепрым. Выйшлі аттуліцька пызыбалдзелыя, ажно ні рызьбярёмся, куды іціць
Дадатковыя словы
пажмўрілі, пажмўрін, пызыбабўхывына, пызыбабўхывыюць
0 👁