Сучасная народная лексіка (1996). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

дзілі, зналі, што ходзюць у бульбу, i на месьці пачшчупывыньнікыў цап. ПАДШЧУПЫВАННІЦА ж. Каб ныдываў ладна ny руках адной пачшчупывыньніцы i другой, тады б яны зналі, што можна дзелыць, а што не. ГІАДШЧУПЫВАЦЬ незак. метаф. Выбіраць бульбу з-пад куста, не вырываючы яго. Як голыд быў, дык рана пычыналі бульбу пачшчупывыць. ПАДШЧУПАЦЬ зак. Выбраць бульбу з-пад куста, не вырываючы яго. Нескылька кустоў пачшчупылі i іх злавілі. ПАДШЧУПЫВАНЫЙ, ПАДШЧУПАНЫЙ дзеепрым. Відзіш, нарыта зімля: бульба пачшчупывына. Айдзе бульба пачшчупына, зразу пызнаіш. ПАДШЧЫПЫВАЦЬ незак. Зрываць дадаткова. Ці будзіш ты яблык пачшчьіпывыць, красьнінькіх можна б яшчэ укінуць у сумку. ПАДШЧЫПАЦЬ зак. Сарваць дадаткова. Пычшчыпі антонывык, яны даўжэй пыліжаць. ПАДШЧЫПАНЫЙ дзеепрым. Пачшчыпыныя яблыкі у кашолкі стыяць. Пычшчыпаныя ігрушкі сып пряма ў мяшок. ПАДШЫБАННЕ н. перан. Выпадковы заробак. Кончылыся яго пычшыбаньня, прікрылі лавычку, ніхай-ка падыскывыіць работу. ПАДШЫБАЦЬ незак. перан. Зарабляць выпадкова. Многа ён нійдзе ні заробіць, а na мелычы патрошку пычшыбаіць. ПАДШЫБІЦЬ зак. Зарабіць. Нійдзе ні прымахнець, пычшыбіць капейчыну ўмеіць. ПАДЫГАЦЬ зак. Пайсці з выкрутасамі. Падыгылі Мыланкіны мальцы пуд Дубейкыва, відна, зыхацелі цётку атведыць. ПАДЫМЛЯЦЬ, ПАДЫМЛІВАЦЬ незак. 1. Паднімаць. Малый пыдымляіць ігрушкі i ў рот, ні дыеай так, мый. Ногі падымлівыіць, ня можыць хадзіць. 2 перан. Гадаваць, вырошчваць, A ці помніш, як Антоніха пыдымляла піцярых. Гапка цяпнула горя, ці лёхка ёй було такую кучышчу дзяцей адной падымлівыць. ПАДЫМЛЯЦЦА, ПАДЫМЛІВАЦЦА незак. 1. Паднімацца. Ня дужа іна пыдымляіцца, ета калодзіна. Мыкарёнык другей год пластом ляжыць, ні падымлівыіцца. 2. Расці, гадавацца. Яе мальцы пырядышныя ўжо, яны жыва пыдымляюцца. Дзеці eida-eida падымлівыюцца. ПАДЫСПАНЕЦ м. Падэспань (танец). У нас многа танцыў ігралі, я дужа любіла «Пыдыспаніц» скыкаць. Памянш. ПАДЫСПАНЧЫК. «Пыдыспанчык» біс npiniваньня скыкалі, ета пелі «Стрыданія», «Сямёныўну», троху «Польку