ПАДШТАРЫВАННІК, ПАДШТЫРЫВАНШК м. метаф. Той, хто падганяе, актывізуе. Ня слухыіць конь такого пычштарівыньніка. Хут ты пачштырівыньніка станоў лі етых кыпаньніц. ПАДШТАРЫВАННІЦА, ПАДШТЫРЫВАННІЦА ж. Пычштарівыньніца сыма зыгыварілыся i забыла npa ўсё. Січас я прішлю на іх пачштырівыньніц. ПАДШТАРЫВАЦЬ незак. метаф. Падганяць, актывізаваць. Пычштарівый патроху, ато мы зыначуім на полі. ПАДШТАРЫЦЬ, ПАДШТЫРЫЦЬ, ПАДШТЫРНУЦЬ зак. Падагнаць, актывізаваць. Ня дужа лёхка яго к чаму-небудзь пычштаріць. Аддай вожкі Жэньку, ён скора пачштыріць. Сьціпанёнка нада пычштырнуць, ато ён прівык npa ўсё зубуваць. ПАДШТАРАНЫЙ, ПАДШТЫРАНЫЙ, ПАДШТЫРНУТЫЙ дзеепрым. Пычштаріный трошку прыбягіць, a тады ўзноў ныга ціріз нагу пляцецца. Як ні пачштыріны, а трошку шавелюцца. Яны былі пычштырнуты, ета ўсім ясна. ПАДШУЧЫВАННЕ н. метаф. Чараванне. Hi клуміця вы гылавы c пачшучывыньнім, Прося — тыкая самыя чыраўніца, як мы з вамі. ПАДШУЧЫВАЦЬ незак. метаф. Чараваць. Ці праўда, ці не, a кызалі, што Варычка ўмела пачшучьівыць. ПАДШУЦІЦЬ зак. Начараваць. Ці ні пучшуціла яму Тымарка, што ён аттуля ні выходзіць. ПАДШУЧАНЫЙ дзеепрым. A можа ŭ ныпраўду яму було пачшучына. ПАДШУЦЕМШЫ дзеепрысл. Можа було пучшуцёмшы, а можа яны самі ету лухту прідумылі. ПАДШЧОГЛАВАЦЕНЬКІЙ прысл. памянш. Хударлявы. Нічога мальца прівізла Сашкіна дычка, сяредніга росту, пачшчоглывыцінькій. ПАДШЧОГЛІСТА прысл. Сухарлява. Учора сустреўся мне Міхяёнык, нічога выглідаіць, пачшчогліста, айдзе яго жыр дзеўся. ПАДШЧОГЛІСТАСЦЬ ж. Сухарлявасць. А яму пачшчоглістысьць ідзець, дайжа паходка пыкрысівела. ПАДШЧОГЛІСТЫЙ прым. Сухарлявы. Хадзіў зь ёю пы бызару нейкій пачшчоглістый хлопіц гадоў пат тріццыць. ПАДШЧУПЫВАННЕ н. метаф. Выбіранне бульбы з-пад куста, не вырываючы яго. Ну каб пупалі іх c пачшчупывыньнім, мала б ім ні було. ПАДШЧУПЫВАННІК м. метаф. Той, хто выбірае бульбу з-пад куста, не вырываючы яго. За імі сьля
Дадатковыя словы
пачшўчывыньнім, пачшўчына, пачшўчьівыць, пычштырнўты, пычштырнўць, шчўпывыньнім
0 👁