г зіме патторкывыў. 2 метаф. Удаваць. Любіў людзей пыттаркывыць, ніхай яго семю узныку ня будзіць. Сколько, раз мяне патторкывылі, ныхадзіліся дыбрадзеі. ПАДТАРКЫВАЦЦА, ПАДТОРКЫВАЦЦА незак. 1. Падсоўвацца, падтыкацца. Неік у цябе ніакуратна пыттаркывыіцца. Ну сунь палку, трошку патторкывыіцца. 2 перан. Прапаноўваць. Хадзіла пы бызару нейкыя баба, 3 вуцінятымі пыттаркывылыся. Hi патторкывыйся ты c квасольлю, ніхто яе браць ні станіць. ПАДТАСОВЫВАННЕ н. перан. Падладжванне. Hi любіла я ні разу пыттасовывыньня, па-мойму, луччы пыдыйціць i пряма скызаць. ПАДТАСОВЫВАЦЦА незак. перан. Падладжвацца. Ткычанок умеў к кажныму пыттасовывыцца, яго ні niріхітріш. ПАДТАСАВАЦЦА зак. Падладзіцца. Во так нізаметна, нізаметна путтусуваліся, сталі ў іх як свае. ПАДТАУКЫВАННЕ н. перан. Падбухторванне. Мы тожа знаім, што тама біз Мітрыхванькіныга пыттаўкывыньня ні абыйшлося. ПАДТАУКЫВАЦЬ, ПАДТАУКАЦЬ незак. перан. Падбухторвадь. Нарошня пыттаўкывыюць Ікімёнка, каб у іхныю кашу ўмішаўся. Нечыга яго пыттыўкаць, ён сваёю гылавою умеіць думыць. ПАДТАУКНУЦЬ зак. Падбухторыць. Лужа уредный чылавек, пыттаўкнець каго-нібудзь, тады дужа даволін. ПАДТАУКНУТЫЙ дзеепрым. Мы пынялі, што Сідарёнык пыттаўкнутый, сам ба ён ні стаў улізаць у німяреч. ПАДТАУХЫВАННЕ н. 1. Падштурхоўванне. Кінь своё дурачыньня c пыттаўхывыньнім. 2 перан. Падбухторванне. Ты сам знаіш, к чаму прівядзець яго пыттаўхывыньня. ПАДТАЎХЫВАЦЬ незак. 1. Падштурхоўваць. Ты будзіш пыттаўхывыць, пакуля ён ныпраўду пыляціць у ямку. 2 перан. Падбухторваць. Даўно іх пыттаўхывыў Кіряёнык, хацеў хахлы зьвізаць. ПАДТАЎХНУЦЬ зак. 1. Падштурхнуць. Пыттаўхнуў мальца к самый пролыбкі. 2. Падбухторыць. Ну дурноя дзела пыттаўхнуць нядоўга. ПАДТАУХНУТЫЙ дзеепрым. Падбухтораны. Яны пыттаўхнуты, сопсьцьвінна пыттаўхнуты. ПАДТАЧЫВАЦЦА незак. метаф. Тонка наладжваць адносіны. Каторыя ўремя пыттачывыіцца к Сямёнывыму, а тэй яму ня дужа веріць. ПАДТАЧЫЦЦА зак. Тонка наладзіць адносіны. Тыкая праныра к кому хочыш патточыцца, на ўсё спасобін. ПАДТАЧОМШЫ дзеепрысл