ДАБЕГАЦЬ зак. Многа бегаючы, нашкодзіць сабе. Дабегыла лета, што у зіму біс палкі dpoy асталыся. ДАБІБАЦЦА, ДАБІБКАЦЦА зак. Датупацца. Дабібылыся ды крайнысьці, рукою пышывяліць i то цяжола. Пакуля ногі трошку ходзюць, топчыцца лі двыра, алі йна саўсім дабібкылыся. ДАБІВАЦЬ незак. Дасылаць пры гульні мяч ударам. Знаіш, дакуля я дыбіваў?— вун да тэя ліпы, яны бегылі зы маім мячыкым дый бегыць некуды. ДАБІЦЬ зак. Даслаць пры гульні мяч ударам. Нідакуля ты ні даб'еш, якей сь цябе гуляньнік. ДАБІРАЦЬ незак. перан. Набірацда (цярпення, злосці i г. д.). Я ні знаю, як ты дыбіраіш цярьпеньня етык зь імі вазіцца. ДАБРАЦЬ зак. Набрацца (цярпення, злосці i г. д.). Чуць дыбрала змагі высідзіць зь імі да вечыра. ДАБРАЗКАТАЦЦА зак. 1. Дабразгацца. Ніхай уніміцца, ато жыва дыбрязкочыцца. 2 перан. Дабалбатацца. Пыглядзіш, дыбрязкочысься, Анюта пупадзець, нылаіць бакі, во тады пыбрязкочыш, калі язык нізыбарсывыный. ДАБРЫГАДЗІРЫЦЬ, ДАБРЫГАДЗІРНІЧАЦЬ, ДАБРЫГАДЗІРСТВАВАЦЬ, ДАБРЫГАДЗІРЫЦЦА, ДАБРЫГАДЗІРНІЧАЦЦА, ДАБРЫГАДЗІРСТВАВАЦЦА зак. У выніку працы брыгадзірам атрымаць непрыемнасці. Дыбрігадзіріць, што турнуць як сыбаку, во будзіць яму брігадзіріньня. Ну што ты, дыбрігадзірнічыў, узноў нада іціць с плугым? Я знаю, як ён дыбрігадзірствыіць, ікраз так, як Хомычкін сын. Яму нядоўга дыбрігадзіріцца. Не, ні пурузумнеіць ён, дыбрігадзірнічыіцца, як у той брігадзі. Нада ж табе етык дыбрігадзірствывыцца! ДАБУЙТАВАЦЦА зак. Знясілецца ў цяжкай працьг. Мой ужо дубуйтуваўся, што ляжыць, гаворіць, ні рукою, ні нагою ні шывяльнуць. ДАБУЛДЫХАЦЬ, ДАБУЛДЫХАЦЦА зак. Атрымаць непрыемнасці ў выніку бултыхания. Глядзі, дубулдыхыюць, што выцягывыць каторыга прідзіцца. Дубулдыхыліся, што адзін чуць ні скруціў сабе гылаву. ў ДАБУШАВАЦЬ, ДАБУШАВАЦЦА зак. 1. Сціхнуць ;(яра буру, навальніцу). Буря ужо, знаць, дубушувала іўваё, унілася, толькі ці надоўга. Дубушуваўся вецір, Льціх. 2 перан. Суняцца, супакоіцца (пра раз'юшанага чалавека). Я яго дубушую, уніміцца ён i ўспакоіцца. Зак
Дадатковыя словы
дабеш, дубушўю, разюшанага, сціхнуць;(яра, і^ваё
1 👁