найдзіць. 2. Неістотны. Лесу ён купіў na глупысный цане, пасьці што дырма. ГЛУПАСЦЬ ж. перан. Неістотная колькасць. Кызалі, na тых дзіріўнях пыдзіскувалі ўсё чыста, зірнавыя ацьсеілі, глупысьць асталыся — быракі, кукуруза. ГЛУТЫРКА, ГЛУТЫРЫНКА ж. памяти. Глыба, кавалак. Нада було б прайціць c палкыю, пырызьбіваць глутырькі, a тады з быраною ехыць. Каб ні глутырінкі, луччы було б, скырадзілыся б ляхчэй. ГЛУХМЕНЬ ж. Самы позні час ночы. У самыю глухмень паехылі, худзь ба ні зублудзіліся ў лесі. ГЛУШЭЙ прысл. выш. ст. пар. Больш глуха. Мне ўжо некуды глушэць, я глушэй ні стану, i так нічога ня чую. ГЛЫЖЖА, ГЛЫЗЗЕ н. зб. Камякі, глыжы. Глыжжа пызысыхала, стала цьвёрдыя як камінь, яго бырына ня возьміць. Глызьзя ны дарогі замерзла, ехыць нілізя, калёсы прыгыюць i ўсё. ГЛЫКАНШК м. Той, хто глытае. Во ўзяліся глыканьнікі, ні жваўшы ягыды глыкыюць. Ого, якей ты сьмелый глыкыньнік! Памянш. ГЛЫКАННІЧАКГлядзі, глыканьнічык, так пыдавіцца можна. ГЛЫКАННІЦА ж. Пірістаньця, глыканьніцы, балывыцца, есьця, як нада. Hi баіцца глыкыньніца такея ягыды глытаць. ГЛЫМЯНУЦЬ зак. 1. Моцна ўдарыць. Я к глымянець яго ціряс плечы кійком, тэй ажно зыікытаў. 2. Моцна ўдарыцца. Глымянуў з балькі, толька войкнуў. ГЛЫМЯНУЦЦА зак. Моцна ўдарыцца. Крепка глымянуўся с самые а вільчыка, чаго яму там було поўзыць. ГЛЫМЯНУТЫ Й дзеепрым. Глымянутый ні глымянутый, a троху пупала. ГЛЯІСТЫЙ прым. Глеісты. Пу бугарку зімля нічогаў а туды, к нізу, дужа гляістыя, нічога на ёй ні расьцець. ГЛЯНІШЧА ж. Халява. Як начысьціць глянішчьц блішчаць, хуць глядзіся ў іх. Памянш. ГЛЯНІШЧЫКА. Гляшшчыкі зыкысаіць, штаны напусьціць, oeo, якей кывалер! ГНЯТОУЕ н. зб. Цяжкія кавалкі дрэва. Мноеа ic caжылык пывыцягывылі гнятоўя, як высыхніць за лета, пыгаріць у печы. ГНЯТУЧКА ж. Даўкасць. У горлі засела гнятучка, глытаць стала больна. ГОДЖАСЦЬ ж. Вартасць. Яму годжысьць ні надаў абы ныжрацца, як у мех якей. ГОДЖЫЙ прым. Варты, гожы. Быў ён калі-то го
Дадатковыя словы
глымянўтый, глымянўў, глымянўўся, глўпысный, гнятўчка
0 👁